In de zoekende nacht
dwaalt de maan
over het water...

Meeuwen rusten
op de golven,
wachtend op de
slaperige dageraad.
Het water is vermoeid
en zwerft zachtjes
over het strand...

De nacht wacht 
op het fonkelende licht
van de dageraad.
De wind zoent het water
en verjaagt de maan.

En dan ontwaken
de meeuwen!
Ze dragen muziek
in hun vleugels,
en stijgen op
in een wervelende,
opwaartse vlucht.

De dag ontwaakt...

Ik laat me dragen
op hun vleugels
en richt mijn ziel
naar omhoog,
biddend zonder woorden...

* geïnspireerd door "Water moon"( Andreas Vollenweider)