een wit wonderland lag stil te dromen
onder het schijnsel van een vage maan
alle bomen hadden hun wit jasje aangedaan
daartussen zou het morgenrood ijskoud gloren
beken en grachten lagen stevig dichtgevroren
mensen  trokken weer hun ijsschaatsen aan
een wit wonderland lag stil te dromen
onder het schijnsel van een vage maan
door een bedauwd raam keken kinderogen
en zagen verbaasd een sneeuwman staan
het bad tot God laat dit toverland nooit vergaan
mijn witte vriend moet nog op de foto komen
een wit wonderland  lag stil te dromen