Mijn oma had een tas
à la Queen Elisabeth
ze droeg hem met gratie
en in de kerk werd hij
netjes op de bank gezet.
In zwart met gouden knip
‘t onmisbaar flesje Boldoot
eau-de-cologne waar ze
altijd voor de preek begon
wat van op ’n zakdoek goot.
’t Was een hele zware lucht,
heel de kerk was vergeven
maar daar zat oma niet mee
zo bleef ze hélder en dat is me
van die dag ook bijgebleven:
naast oma in haar lange jas,
zat buurvrouw -altijd blij-
zij deelde als royaal gebaar
dropjes aan de mensen
wel die hele lange rij!
Maar bij het volgend rondje
siste mijn oma onverwacht
adrem tegen haar buurvrouw:
“als je nóg een keertje deelt,
dan graag uit je éigen tas!”