Huilende handen ten hemel geheven,
een uitroep van grote nood,
worstelend door dit aardse leven
de ontreddering is zeer groot.

Waarom jezelf niet volkomen geven?
Waarom probeer je alles alleen?
Slechts Jezus geeft rust in je leven.
Ga toch enkel naar Hem heen.

Huilende handen, vol wonden en pijn,
als gegrepen in het prikkeldraad.
Waarom moet je geest zo koppig zijn?
Ben je nog niet genoeg ten einde raad?

“Kom” zegt de Heer geef Mij je handen
ook voor jou stierf Ik aan het Kruis.
Ik verbind je met Mijn liefdesbanden
en breng je straks in Mijn eeuwig huis.

Maar Ik heb voor jou nog een werk,
daarvoor maak Ik je nu klaar.
Juist in zwakheid maak Ik je sterk
en mijn opdracht is niet te zwaar.

1994. Geschreven naar aanleiding van vreselijke kapotte handen door een stresseczeem.