God zag dat alles hier op aard’
in duister was gehuld.
Hij heeft toen in Zijn scheppingskracht
een heerlijk plan onthuld!
Hij tilde d’ aarde naar omhoog,
ver boven d’ afgrond uit.
Bracht licht en leven overal,
zij straalde als een bruid!

Met spijt zag God Zijn schepsel gaan,
dat zondig was en slecht.
Daarom bracht Hij de watervloed,
zoals Hij had voorzegd!
Maar nochtans tilde God een ark
ver boven het geweld,
en Noach werd mét zijn gezin
in veiligheid gesteld!

Toen, in de volheid van de tijd
zond God Zijn enig Kind,
zodat een ieder die gelooft
voor altijd vrede vindt!
God draagt Zijn kind’ren elke dag
en tilt hen door Zijn Woord
ver boven ’t daag’lijks wel en wee.
In ruste, ongestoord!

God ziet de mensheid hier op aard’
afkerig van Zijn Woord.
Men leeft steeds meer naar eigen wil,
alsof ’t gewoon zo hoort!
Straks roept Hij plots met de bazuin
Zijn kinderen naar huis.
Hij tilt hen boven álles uit
naar Jezus. Veilig Thuis!

Gen. 1:1,9 – 7:17,18; Gal. 4:4; Hebr. 4:9; 1 Thess. 4:16-18