haar jurk waait sierlijk met haar mee
ze kan gemakkelijk zich geven
ze danst en lacht: ze leeft voor twee.
Ik sla haar gade, uren, dagen
haar levenslust maakt mij benauwd
mijn leven kent al zoveel slagen
háár vreugde klinkt mij niet vertrouwd
Ik mis de power om te dansen
zo bang mezelf te laten zien
het zijn toch reeds vergane kansen
die ik in 't leven niet verdien.
Dan komt ze naar me toe gelopen
en ze is anders dan ik dacht
dat droombeeld was er ingeslopen
want wat ik zie is onverwacht:
Ze lijkt op mij, ik zie het zuiver
het is die and're helft van mij
die ik door alle angst en huiver
steeds verder weerde van mijn zij
Het is alsof Mijn Vader fluistert:
"Dans ondanks alles toch, Mijn kind,
Ik heb je aan Mijn hart gekluisterd
totdat ook jij jezelf hervindt".