Erg verkleumd en afgepeigerd
ga ik door de zware storm, 
ik probeer mij te bezinnen,  
maar mijn hart bonkt echt enorm. 

Snertweer, 't zit behoorlijk tegen,
alles loopt nu uit de hand,
en ik ben vanuit een drupje, 
in een regenbui beland.

'k Doe mijn best me te vermannen,
maar het valt me echt niet mee,
't is een strijd zo onbegonnen,
waterdragen naar de zee.

Maar ik moet eerst rustig worden,
want mijn hartslag moet in toom,
't komt wel goed, ik blijf het zeggen,
ik ontvang straks toch mijn loon.

Stormen komen tot bedaren,
regenbuien trekken weg,
rust keert weer,  ook in mijn leven,
Jezus heeft het steeds gezegd.

'k Heb Mijn hand op heel de schepping,
Ik bestuur en zie jou gaan,
geef jouw hart een heel nieuw ritme,
als jij roept, kom Ik er aan.