Littekens wie heeft ze niet
De sporen van pijn en verdriet
Voor de buitenwereld goed verstopt
Diep van binnen opgekropt
Soms voelt het nog als een open wond
Of een gapende afgrond
Aan de buitenkant zie je niets meer
Maar van binnen voel je des te meer
Daar woedt een heftige orkaan
En je moet maar zien hoe je blijft staan
Je voelt dat de duivel en zijn kracht
Aan je trekt en niet zo zacht
Je hebt het gevoel kopje onder te gaan
Maar je zit vast in een emotionele achtbaan
Alle kanten vlieg je op
Je leven staat flink op zijn kop
Maar dan mag je de handen vouwen
En proberen op Gods hulp en nabijheid te vertrouwen
Vaak is het niet iets wat je zomaar even doet
Dat vraagt hoop en moed
Bidden en smeken of Hij je nabij wil zijn
Ook bij die diepe zielenpijn
Vragen of hij de boze van je wil weren
En dat Hij het steeds maar weer met je wil proberen
Vaak zien we het dan niet
Als God ons weer te hulp schiet
Pas later als we even omkijken en stil staan
Dan zien we pas wat God allemaal voor ons heeft gedaan.