Stappen zetten in het duister
vraagt een gids die leiden wil.
In een nevelig gefluister
staat het gaan soms bijna stil.
Al de woorden hier geschreven
kunnen die nog met ons gaan ?
Is dit vrijheid in het leven.
Wie wil er nog naast me staan?

Stappen zetten in het ongewisse
vraagt wat goed is en wat kwaad,
Waarin kan ik mij vergissen,
wie geeft mij nog goede raad?
Stemmen uit de verre tijden
die mij zeggen: Kijk niet achterom..
Dwars door onmacht en door lijden
verwachten wij Gods heiligdom."

Zet de stap, Hij weeft de banden
die ons dragen door het kwaad.
Geef de tijd maar in Zijn handen,
steun op trouw en  toeverlaat.

Daarom blijf ik toch steeds hopen
dat God zelf naast me blijft lopen.