Er zijn van die dagen dat je het niet meer ziet zitten of staan.
Je weet niet meer hoe je met je gevoel om moet gaan.
Wat je ook bedenkt, wat je ook doet,
je denkt: het komt echt niet meer goed.
Zo kan er een dag, een week, of misschien een langere tijd voorbij gaan.
Je probeert van alles, positief blijven denken, een korte tijd heb je daar vast wel iets aan.
Maar na een korte tijd, na een enkele tegenslag, komt het oude, depressieve gevoel weer terug.
Zo kun je een lange tijd, met jezelf in de knoop zijn.
Je voelt je overal “teveel”, je komt “tekort” voor je naaste omgeving.
Je voelt je ook niet begrepen door de samenleving.
Zo kán het gaan, zo kún je op dit moment in 't leven staan.....
Je kunt ook, aan de andere kant, tot God bidden om rust in je hoofd.
Om zekerheid, vrede met jezelf, uitkomst in de omstandigheden, Hij geeft het, Hij heeft 't zelf beloofd.
“Bid tot Mij” of “Kom tot Mij,....en Ik zal u rust geven voor uw ziel”, wat een troost is dat.
Hij is de beste Redder en Trooster, die u ooit hebt gehad !