Zij die achter blijven.

Ontelbaar zijn de zwarte nachten
van verdriet en bitterheid
ontelbaar zijn de tranen
in machteloze eenzaamheid.

Een liefdevolle bliik
van weemoed en verdriet
verbergen meer dan duizend woorden
als je de betraande ogen ziet.

Daar waar het verdriet
uitziet naar een nieuwe morgen
daar ontstaat een warm gevoel
van zekerheid, in God geborgen.

God geeft ons weer een nieuw begin
waar de zon weer schijnt
de herinneringen blijven
verdriet en eenzaamheid verdwijnt.
=========================

Zij die ontslapen zijn
worden met gejuich ontvangen
daar is geen verdriet of eenzaamheid
daar klinken prachtige gezangen.