Ik groef diep in mijn ziel,
zocht antwoord op mijn twijfels,
alsof ik in een zandhoop groef.
Maar de kuil waarin ik viel
 
werd torenhoge vragen:
'Moest het nu zo? En 'wat voor zin
heeft het dat er een God bestaat?'
Dit is toch niet te dragen?
 
Heer, twijfel is er, geen geloof.
Ik wil zo graag, dit wordt te zwaar,
dus antwoord als ik tot U schrei!
Bent U dan horend doof?!
 
Het zand wordt drijfzand
en ik roep: "Heer, hoor naar mij
als U bestaat, Heer, red mij dan
en reik mij toch Uw hand!"
 
Ik heb U onrecht aangedaan,
dat weet ik nu, vergeef me toch.
Sla weer Uw armen om me heen.
Laat mij  niet gaan, maar neem me aan.
 
Het antwoord kwam: "Mijn lieve kind,
hier ben Ik, Ik, JAHWE, jouw God.
Grijp maar mijn hand, ik red je uit
het drijfzand waar jij je bevindt.