We hebben zoveel
gedachten, daden en woorden
die ons met schaamte vervullen.
Lieve hemelse Vader, die van U
zijn verkwikkende akkoorden
die met Uw Licht omhullen.

Alleen door Uw eniggeboren Zoon
naderen wij, zonder schaamte,
tot Uw majesteitelijke troon.
Als ik daaraan denk,
ervaar ik dat als
buitensporig
geschenk.

Als wij ons voor Jezus schamen,
er niet van getuigen in woord en daad
dat Hij, levende Waarheid, voedselbron, 
voor, door, met, in ons bestaat,
dan rest, na levenslang
ontvangen zegening,
nog: Zijn afwijzing
schaamtevol
beamen.
 
Ons Amen op uw grote Liefde
behoort metterdaad, gebaar soms klein,
maar door Uw liefde ingegeven,
ons antwoord aan U te zijn:
voor Uw hele schepping
een gelukkiger leven.

Uw Liefde is onbaatzuchtig,
als we die van ons willen geven
in de overtuiging dat we zodoende
in Uw eeuwigheid zullen leven,
dan zijn we op onszelf gericht,
op beloning uit, zelfzuchtig.

Heilige Geest,
maak ons bewust
als we de weg op gaan
van U eigenlijk niet verstaan.
Mensen prikken door façades heen,
als we schone schijn ophouden
staat uiteindelijk iedereen
bij Uw Wederkomst
heel alleen.

Psalm 25; Mat. 7:12; 21-23; Marc. 8:38