Toen het leven jou te moeilijk werd
de zorgen jou te zwaar
-de weg naar boven leek versperd-
riep jij om een gebaar
een teken aan de hemelboog
misschien die sterke hand
toen noden stegen, torenhoog
verlangde jij naar land
je wilde eeuwig rusten
ver weg van 't leven hier
aan ongekende kusten
en ging op jouw manier
Toen je vechtend door het leven ging
toen riepen wij jou toe
heb het leven lief, kom doe je ding
maar jij was bang en moe
jij wist niet hoe jij door moest gaan
jij was het leven kwijt
ging wankelend door dit bestaan
jouw afscheid werd een feit
je wilde eeuwig leven
dat leven was niet hier
en rust dat was jouw streven
zo vond jij jouw manier
Ik wil zo graag, al is het kort
vertellen wat ik voel
waar ben je nu, ben jij bij God
want dat was toch jouw doel
ik voel me leeg het is voorbij
wat valt jouw keuze zwaar
nu ben jij van jouw zorgen vrij
ik bid: God help me maar
mijn woorden stijgen hemelhoog
ik vraag of ik misschien
van God daar aan de hemelboog
een glimp van jou mag zien
Geschreven n.a.v. het uit het leven stappen van de zoon van iemand die ik ken.