een uniform
van Jezus
gedraag je
zeer
bedenk jij
komt net
als jouw
slachtoffers ook
bij de
Heer
als Hij
voor het
eeuwige bestaan
de vraag
stelt heb
jij alles
in Mijn
naam perfect
gedaan
voor de
Zoon van
God mocht
jij op
aarde Zijn
naam vereren
met jouw
voorbeeldfunctie konden
zij immers
alles leren
nu jij
moet je
diep schamen
geen gebed
voor jou
nu helemaal
geen amen
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Tijd
- Hits: 2323
niets moeten, maar lekker zitten lezen,
genieten van een mooie vrije dag,
omdat God dit eeuwen geleden heeft bedacht.
Vader, bedankt voor deze zondag,
dat niets moet en alles mag,
U wilt ons zo weer de kracht geven,
om het vol te houden in dit leven.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2721
Als het regent
en de zon schijnt,
U naar beneden,
ik omhoog kijk
dan staan wij even
oog in oog
verbonden
door Uw regenboog.
Uit: "Granaatjes met een gouden slot"
Toen ik dit geschreven had heb ik er een melodietje op gemaakt.
Het melodietje is op aanvraag bij mij verkrijgbaar.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 2096
geen zondag gaat hij naar de kerk
als je hem vraagt
weigert hij subiet
hij gaat liever aan het werk.
Van wat daar wordt gezegd
gelooft hij echt geen woord
en tóch… leeft hij oprecht
tegenover zijn naaste
zoals het vanuit de bijbel hoort.
Ook hoor je nooit van hem een vloek
of op een medemens schelden
en kom je bij hem op bezoek
ligt op de schouw dat dikke boek
waar ze hun kinderen uit vertelden.
Te vaak heeft men hem gezegd
dat geen God noch hemel bestaat
diep in zijn hart kent hij het woord
en voelt het voor hem als verraad
dat hij zich aan geen Redder stoort.
- Details
- Geschreven door: Wesselius, Hans
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2283
ik kom slechts even buurten.
Heb ik soms iets gemist,
daar in de achterbuurten?
Ooit handelde ik in mooie vis,
voer elke nacht weer uit.
Ik denk dat dat is wat ik mis.
Weet je, ik vaar gewoon weer uit!
Ja, ik vaar uit, laat mijn woede varen;
ik baal dat ik bij jullie zit.
Wat zit hij mij toch aan te staren?
Wat moet hij toch? Ik kèn hem niet!
Hoor haantje de voorste toch eens kraaien!
Waarom is dat toch altijd weer?
Hij kraait nog de wereld naar de haaien.
Ik zei toch al: hij is geen heer?!
************
Maar mensen, het einde van dit lied
is misschien toch onverwacht:
zoals Jezus Petrus vergeving biedt,
is Hij er ook in uw donkerste nacht!
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2193
Om een rol in het evangelie te vervullen
In het lijdensverhaal gesitueerd
Om de voorzegging van Jezus te onthullen
Zelfs de haan hield zich stil
Totdat Petrus zijn meester had verloochend
Hij volgde hiermee ook Gods wil
Want het was geen gekraai in vroege ochtend
Zelfs de haan mocht ervoor zorgen
Dat Simon in bitter geween zou belanden
Het herinnert ons nog steeds elke morgen
Dat ook wij in ontrouw kunnen verzanden
Markus 14:30
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1919
Heer, ik beleef hier in mijn leven
maar o zo zelden goed
wat U mij gratis hebt gegeven,
waarvoor ik danken moet.
Heer, U voorziet mij alle dagen
van wat U nodig acht,
toch heb ik nog zo veel te vragen,
naast dat ik U verwacht.
O Heer, U redde mij van twijfel,
Melodie Yerushalayim (You Tube)
- Details
- Geschreven door: Wagenaar, Elsien
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2406
het volk bijeen vergaard
afwachtend op het plein
De zondebok ten toon gesteld
voor blikken vol venijn
en Petrus, achteraf
door angst en pijn verscheurd
wordt door de menigte gespot
en kil door hen gekeurd
“Jij hoort toch ook bij Hem? ”
‘t “ik niet” weerklinkt vol vrees
de schaamte giert hem door zijn lijf
nu hij zijn Vriend afwees
dan volgt een déjà vu
als hem, Die Vriend aan kijkt
na ‘t kraaien van de schelle haan
dat uit zijn hoofd niet wijkt
het spiest hem door zijn ziel
als ook voor al zíjn schuld
die Jezus, Rabbi, Zoon van God
de Schrift aan ‘t kruis vervult
de pijn van zulk verraad
brandt in als bruut verwijt
helaas ik weet, als Petrus toen
verloochening, het snijdt
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 2214
met twee kamers en twee boezems.
Zo heet dat volgens de biologie.
Toen de Here Jezus in mijn kinderhart wilde wonen,
zei ik dat Hij beide kamers kon betrekken,
dat wilde ik natuurlijk graag;
Hij was buitengewoon welkom!
“Nee, Arma”, zei Hij,
”Ik neem alleen de linkerkamer
omdat Ik jouw zuurstofrijke bloed wil vullen
met Mijn levenskracht;
de rechter is voor de mensen,
zeker voor hen die jou ontvallen”.
Dat begreep ik toen niet.
Ik moest Hem toch liefhebben boven alles?
Dat kostte me geen enkele moeite.
Hij gaf Zijn leven voor mij
en in de Bijbel stond toch ook
dat ik mijn hele hart aan Hem moest geven?
Later in mijn leven begreep ik
hoe belangrijk het is
om ruimte in je hart te hebben
voor dierbare mensen,
zeker als ze gestorven zijn.
Dan kunnen ze op die plek voor jou voortleven.
Zoals Marian.
Dat werkt voor mij veel beter dan mooie foto’s,
hoe prachtig die van Marian
op de rouwkaart ook is.
Omdat ik heel optisch ben ingesteld,
geeft de Heer me er gelukkig
bewegende beelden bij
op mijn netvlies.
Marian staat het Yerushalahim te zingen
op het podium van de Blesewic
in de Hollandse woorden die ik vol passie
voor de Heer maakte.
Zij zong het met nog meer passie.
Dat dat kon vervulde me
met een heerlijke jaloezie.
Die ontroering bracht me
heel dicht bij de Heer.
Ongelofelijk maar zó waar…
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2169
Een stille schepping werd tot leven,
je bent de vrouw die toekomst baart.
De moederschoot mocht jij ons geven,
jouw liefde heeft ook ons gebaard.
Je was de moeder van het leven,
je werd de moeder die de dood
haar plaats en rust niet wilde geven,
jouw hartstocht baarde ook de dood.
‘Ben ik mijn broeders hoeder’ zei je zoon,
Maar hij brak stuk wat leven was,
Verbitterd en verloren.
Jij rust nu en van bitt’re zonden schoon,
bloeit op deez’ aard’ een nieuw gewas:
God zelf heeft Hem verkoren.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2486
bedankt voor het leven,
want U vergeet mij niet,
en wilt mij steeds weer kracht geven.
Als U niet in mijn leven was gekomen,
was het voor mij een zinloos bestaan,
ik had toch niet durven dromen,
dat U altijd met mij mee wil gaan.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1980
het leed ging nu haar eigen gang.
Al zongen vogels in de bomen,
voor Hem was het al 'levenslang.'
'Hosanna voor de grote koning,
Zijn vaders huis was niet de woning
waar vrede, stilte, rust mocht zijn.
Het feest had nu haar eigen vragen.
Haar taal en teken sprak van leed.
Hoewel Het Woord het licht mocht dragen
is het de mens die snel vergeet.
De duisternis gaf Hem een woning.
De pijn werden de rode druppels bloed.
Daar ging Hij dan als 'Jodenkoning.'
Zijn kroon en kruisdood tegemoet.
De dag was eindelijk gekomen
na uren van de lange bange strijd.
Toen zwegen alle mensendromen;
dit was een stilte in de tijd.
Maar in de tempel drong het licht naar binnen.
De dikke duisternis werd al een nieuwe gloed.
"t Gordijn gescheurd, opnieuwe beginnen,
de grote feestdag strijdend tegemoet.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 1912
Ongeletterde vissers sloten zich
vol vertrouwen bij Hem aan.
Hij opende hun verstand
om de schriften te verstaan.
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2041
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2750
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1150
door ’t vreselijk bericht dat ik ontving
Dat wijst op 't einde van jouw dagen
het hakt er bij mij heel diep in.
’t Zijn voor jou nu de laatste loodjes
de zwaarste weg die je moet gaan
want nu verklinken droeve nootjes
’t is jouw tijd om straks heen te gaan.
Het lot dat jou als mens moet treffen
de ziekte die je leven sloopt
die laat je bikkelhard beseffen
dat wat nog komt nu anders loopt.
De ziekte zal de tijd bekorten
want jij blijkt ongeneeslijk ziek
misschien valt ’t einde op te schorten
want elk uur winst dat is uniek.
Een ongelijke strijd te strijden
is d ’opgave die je nu wacht
en met geen mogelijkheid te mijden
al kost de strijd nog zoveel kracht.
‘k Hoop dat je nog respijt zult krijgen
met man en kinderen om je heen
om parels aan jouw koord te rijgen
en die nog tellen een voor een.
Je was als arts ook vrouw en moeder
zeer toegewijd in de praktijk
voor wie het nodig had een hoeder
gaf van betrokkenheid vaak blijk.
Ik sta als mens met lege handen
met een gevoel van macht ’loosheid
ik voel het dan ook niet als schande
dat mijn hart diep van binnen schreit.
Je hebt de praktijk nu verlaten
je echtgenoot zet hem nu voort
maar ik kan niet meer met je praten
je ziekte heeft ’t contact verstoord.
Een prachtig mens ben je gebleken
met liefd’ geduld voor iedereen
Daar ben je nooit van afgeweken
niemand zond je verdrietig heen.
Alles was met je te bespreken
’t was ook je lach die nooit ontbrak
Je aandacht is altijd gebleken
je stelde ieder op ’t gemak.
Je inzet die was bovenmate
zo’n arts als jij vind je niet gauw
maar nu je ons toch hebt verlaten
heerst er een stil gevoel van rouw.
De hechte band die wij bezaten
in alle jaren opgebouwd
dat was er een in hoge mate
van wat elkaar is toevertrouwd.
Als artsenechtpaar samenwerken
heeft veel van jullie tijd gevraagd
daardoor het samenzijn beperken
wat beiden heel lang heeft belaagd.
Als team met nauwelijks vrije uren
en tijd met aandacht voor elkaar
een topteam kan ’t zelfs niet verduren
wordt dan geen tijd voor zich gewaar.
Het team is nu uiteen gespleten
en gaat als eenmansfractie voort
door niemand wordt het wat verweten
het treintje heeft perfect gespoord.
De zware tijd die nu gaat komen
voor jou, je man en jouw gezin
daar valt helaas niet aan ’t ontkomen
geniet maar van elkaars bemin.
Ik zal je als huisarts nooit vergeten
je naam staat gegrift in mijn hart
dat wilde ik graag laten weten
want het gemis dat voelt keihard.
‘k Besef hoe zwaar ’t voor je moet wezen
de weg die je als mens moet gaan
maar ’t geloof in God dat heeft bewezen
vrees niet! Hij is ’t die bij zal staan.
Ik weet dat je de kracht zult krijgen
en ook de moed om door te gaan
daarbij wil ik ook niet verzwijgen
voor mij als arts steeds hebt gedaan.
Nu moet je alles los gaan laten
hoeveel je aan moeite dat ook kost
God zal je daarbij niet verlaten
Hij is het die je straks verlost.
Hierbij wil ik mijn dank uitspreken
en wens allen Gods zegen toe
die nimmer Zijn trouw zal verbreken
in liefde draagt tot ’t einde toe.
De band die zo ruw is verbroken
dat raakt mij diep en doet mij pijn
door ’t leed dat nu is uitgebroken
en er in je leven moest zijn.
Je hebt als mens heel veel betekend
was naast je arts zijn een vriendin
ik gun je alles vanzelfsprekend
vooral nog tijd en levenszin.
Ik wens je kracht, moed, heel veel sterkte
om nu de zware weg te gaan
vertrouw op God wat Hij bewerkte
Hij maakt voor jouw thuiskomst ruimbaan.
Dit gedicht is opgedragen aan mijn lieve en geweldige huisarts Dr A.M. Bakker
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 4289
omdat mijn woorden je niet meer bereiken
Ik reik je mijn hand,
omdat je mijn blikken steeds wilt ontwijken
Maar grijp je mijn hand,
wanneer verdriet je in hevigheid overmant?
Grijp je mijn hand,
wanneer je emoties in drijfzand zijn beland?
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1953
Dat mijn gemoed bedaart
De onvrede uiteindelijk sust
Mijn karakter weer fijnbesnaart
Ik verlang naar Uw zalvende handen
Naar een genezend gebaar
Dat mijn ziel hierin veilig mag landen
Voor Uw zalving helemaal klaar
Ik verlang naar opbouwende woorden
Naar zinnen van kracht en genezing
Naar muziek met vernieuwde akkoorden
Met ‘n tekst als 'n mooie bloemlezing
Ik verlang om zegen te ontvangen
Te wandelen voor Uw aangezicht
Dit is werkelijk mijn hartsverlangen
Zoals hier te lezen valt in dit gedicht
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 1892
dat ik catechese geven mag,
samen bidden, samen praten,
elkaar in de waarde laten,
samen praten wat is nu geloof,
doet God echt wat Hij belooft!
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 12754
en vandaag is de grote dag,
dat jullie mogen trouwen en
men echtpaar noemen mag.
In de kerk hebben jullie
gevraagd om Gods zegen,
die hebben jullie daar
dan ook gekregen.
Jullie mochten zo biddend
het huwelijk in gaan,
samen met God
kunnen jullie het aan.
We wensen jullie een
gezegend huwelijksleven,
dit zal God door het
bijbellezen en bidden geven.
Als jullie zo door het leven
gaan als man en vrouw,
mogen jullie weten
God blijft altijd trouw
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2414
"Al moest ik met U sterven gaan...!"
Jij wilde Hem niet kennen
bleef tot drie keer toe ontkennen
Door angst werd je gedwongen
kwamen je woorden verwrongen
Hij had het je reeds voorzegd
jij had het Hem echter weerlegd
Pas toen er kraaide een haan
zag Zijn waarheid jou schuldig aan
Weg vluchtte je naar buiten
en huilde tranen met tuiten
De Heer heeft jou vergeven
jouw schuld edel opgeheven
* * *
"Al moest ik voor U dood gaan...!"
kraai ik mooi als een kloeke haan
Wat als 't angstzweet mij uitbreekt
wat als men al mijn botten breekt ?
Ik zou voor U door 't vuur gaan
laaiend op de brandstapel staan
Als ik in doodsangst verkeer
zou ik het dan volhouden, Heer ?
Zou ik U loochenen, Heer
wilt U vergeven eens te meer ?
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2433
die zoveel anders was dan ooit daarvoor.
Hoe klinkt steeds weer de stem van mijn geweten,
als ik bedenk hoe ik mijn moed verloor.
De Pesach was door ons goed voorbereid,
de charoset, 't gebroken brood, de wijn,
de kruiden, teken van de bitterheid,
het zoet omdat we niet meer slaven zijn.
Het bloed, eens aan de deurposten gestreken,
toonden het lam dat schuldloos was geslacht.
bevrijding uit de slavernij, een teken
dat God nog steeds aan Israël dacht.
O, had ik toen de tekenen van 't feest verstaan.
Geweten dat de Heer toen zelf het lam zou zijn.
Ik was tot aan het einde met Hem meegegaan,
maar nu verliet ik hem en deed hem pijn.
Hij was opeens mijn vriend niet meer.
Ik wilde niets meer van die Jezus weten.
Ja, ik verloochende hem keer op keer.
Zijn woorden wilde ik voorgoed vergeten.
Een haan kraaide in 't nieuwe morgenlicht:
'Ontwaak, een nieuwe dag breekt aan.'
Ik schrok, Ik zag opeens Zijn droef gezicht
en schreiend ben ik naar het kruis gegaan.
'k Herkende 't lam voor ons geslacht.
De bitterheid, 't gebroken brood, de wijn.
Mijn Heer is opgestaan en nooit gedacht
dat Hij mij liefheeft en nog vriend wil zijn.
Hij riep mijn naam bij 't grote meer:
'Petrus, heb jij mij lief, al kost het strijd?
Ík heb U lief, ben tot Uw dienst bereid.
Ik mag nu als apostel door de wereld gaan.
vertellen van Zijn offer ook voor mij gebracht.
ik heb de tekenen van Pesach nu verstaan:
'Het is weer morgen na een lange nacht.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2872
de voorste,
overal was hij
erbij.
wou zich bewijzen,
stond op de
eerste rij.
Zelfs over het water
zou hij lopen,
maar zijn geloof
verdronk.
Riep, help ik
ga zinken.
Jezus zei,
nee
je gaat niet
verdrinken.
Als haantje
de voorste,
kraaide hij,
ik verloochen
U nooit.
Jezus doorzag
hem, sprak de
woorden,
als de haan
drie maal
kraait,
verloochen
je Mij.
Ook jij laat Mij
vermoorden.
En wij ?
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2433
altijd al ben ik
haantje de voorste
met woorden
ondoordacht gesproken
blaas ik hoog
van de torenspits
nog hedenavond
voordat de haan
het morgenlicht begroet
ben ik geworden
tot een torenhaan
door windvlagen
uit alle hoeken
van slag gebracht
driemaal
spreek ik
uit angst
voor eigen status
met veel expressie
de onbezonnen woorden
-ik ken Hem niet-
en amper heeft
de haan gekraaid
word ik gegrepen
door uw stille blik
vanuit de rechtszaal
weet ik
diep in mijn hart
ik heb U in de steek gelaten
en toch . . .
vraagt U
mij telkens weer
mijn kind
heb je Mij werkelijk lief
naar Johannes 18:27 en Johannes 21:17
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1814