- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2351
in een wereld vol ellende
waar de zorgen verdronken worden
Heb lief
in een wereld vol genot
resulterend in mineur akkoorden
Heb lief
in een wereld vol vragen
die de mensheid oneindig kwellen
Heb lief
in een wereld vol spuiten
die een oplossing voor moeten stellen
Heb lief
laat Mijn spiegelbeeld zien
aan ogen verzwaard door zorgen
Heb lief
met de liefde die Ik je geef
en bouw aan de wereld van morgen.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Algemeen Maatschappij-kritisch
- Hits: 3190
Die mensen, moet je ze nou 's horen
Ik kan me daar toch zôôô aan storen !
Pff, ik mag er niet eens één opsteken
Want dan krijg ik geheid weer preken !
Ze doen allemaal zo akelig tegen mij
Vooral die vermanende vinger erbij !
'k Geef toe dat ik de lucht bezwanger
Ook ben ik nu al een tijdje zwanger !
Ze zeggen dat ik goed moet opletten
Mijn wensen voor éven opzij zetten !
Want dat er een leventje komt zo pril
Dat die rotzooi vast helemaal niet wil !
Ermee ophouden vind ik véél te zwaar
Hoe krijg ik 't in vredesnaam voor elkaar !
Dat houd ik toch niet vol al die weken
De kleine komt vàst niet met gebreken !
Wie zijn zij om het mij te willen beletten
En die zo fel schermen met Gods wetten !
Niemand kan mij dwingen tegen mijn wil
En dat leventje.......doet maar wat IK wil !
N.a.v. een discussie : Stoppen / doorgaan met roken bij zwangerschap
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 1380
Verstrikt geraakt in
‘t vangnet van hun steken
van averecht over het recht
breit ze slechts
aan een grijze vrede.
Een naald vol roest
laat moeilijk steken glijden.
Een vangnet is niet
recht te breien
door ribbels langs
een muizentandpatroon.
Zolang de kluwens
blijven zwijgen
tikken de naalden
grijzig voort.
Wanneer de
strakgetrokken draden
het vangnet pogen te verlaten
in kluwens
die het zwijgen
hebben overstemd
blijkt het katoen
in staaldraad
te zijn omgezet.
Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Yolanda Entius.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 3513
Je werd door mensenhanden afgeschreven
en werd door 't volk een schurk en dief genoemd.
Maar jij, je vond een Lichtpunt in je leven,
- al was je in hun ogen reeds verdoemd. -
Je zocht en vond een boom als uitkijktoren.
Wie zou jou kunnen vinden tussen ’t blad?
Geen mens, geen hater zou je kunnen storen...
Maar Jezus wist allang dat jij daar zat.
Hij riep je naam en hielp je naar beneden.
Vroeg om met jou een maaltijd aan te gaan.
Je stemde toe en volgde Jezus’ schreden,
zo kwamen jullie bij jouw woning aan.
God keek niet naar de schuld van jouw verleden...
Voor wie gelooft, heeft Hij de straf voldaan!
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Tijd
- Hits: 1891
Soms zou ik vleugels willen hebben
dan vloog ik de wereld rond
om al die mensen eens te ontmoeten
die ik altijd al vragen had willen stellen.
Vragen die mij op de lippen branden
waar men hier het antwoord niet weet
daarom gebruik ik dan mijn vleugels
en vlieg mijn antwoorden tegemoet.
Soms zou ik vleugels willen hebben
dan vloog ik terug naar mijn eerste voetstap
die ik ooit heb gezet op deze aarde
en zou dan het leven over gaan doen.
Een leven die niet overloopt van vreugde
die bezaaid was met twijfels en verdriet
het zal niet veel anders gaan dan nu
het zal anders gaan.
Soms zou ik vleugels willen hebben
dan vloog ik naar 't Hemels Paradijs
om daar al mijn bekenden weer eens te zien
die mij ooit zijn ontvallen.
Hun leven was op deze aarde soms een hel
dat alleen bestond uit verdriet en strijd
ik zou graag eens willen weten
of daar nu een einde aan is gekomen.
Soms zou ik vleugels willen hebben
dan zou ik mij verstoppen in de wolken
dan zou ik gaan zoeken naar het land
dat uit louter licht moet bestaan.
Een licht dat eens over deze aarde zal schijnen
en het land net als in lentetijd in bloei zal zetten
waar mensen weer één taal zullen spreken
en respect weer zijn recht zal doen gelden.
Dan zal ik mijn vleugels strijken en een plaats zoeken
om te rusten want ik weet dan dat de tijd is gekomen
dat wij in het aangezicht van God gaan leven
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 2560
van buiten en van binnen
de stemmen van kritiek gesmoord
want waar moest ze beginnen?
Hij heeft zonden diep verborgen
durft niet in ’t licht te komen
misschien overwint hij morgen
hij kan er slechts van dromen.
Zij kunnen zich soms zo schamen
hebben de moed maar opgegeven
en wie zal dan niet beamen
dat het hoort bij ieders leven?
Wij zijn zwakke mensen, Heer
buigen ons voor namaakgoden
maar verlos ons keer op keer
stuur ons uw genadeboden.
Dank voor Uw barmhartigheid
als ik kom met zorg en zonden
vind ik vergeving reeds bereid
ben ik door Uw hart gevonden.
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Moed
- Hits: 3382
zonder wanklank, zonder haat.
Dat ik zo grof hun ziel doorboorde,
als het om “geloven” gaat.
Mijn haan moest altijd koning kraaien,
ik stootte velen van mij af.
Hun tegenspraak vlot weg te maaien,
ik was te hard, sprak over straf.
Zijn Geest beroerde toen mijn ziel,
ik smeekte om vergiffenis.
Toch waren zij er toen ik viel,
dát is de moed die ik zo mis.
Zachtmoedig zijn verrijkt je geest,
het brengt je naasten weer dichtbij.
Vergeven voor wat is geweest,
die moed bracht hen weer terug bij mij .
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2536
als barmhartigheid ontbreekt.
Barmhartigheid is in `t voordeel,
wie in liefde tot de naaste spreekt.
En al heb je heel veel zonden,
maar je liefde is zo groot.
Zal je veel worden vergeven,
weinig liefde wordt niet beloond.
Gebaseerd op:
Jacobus 2: 13
Lucas 7: 47
Als overmoed
de boventoon
gaat voeren,
bid dan om
moed om
in te keren
en elke dag
te wandelen
in ootmoed
met de Heer.
de boventoon
gaat voeren,
bid dan om
moed om
in te keren
en elke dag
te wandelen
in ootmoed
met de Heer.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1838
stil in licht en nevel
zon reeds horizon beschijnt
het zwerk kleurt
met roze banen
en ik stil wacht
laatste sterren aan de hemel staan
na eindeloze nacht
op nieuwe dag
in zwijgend verlangen
laat dan mijn ochtendbede
opreizen als de vogelzangen
hoor het met Uw glimlach aan.
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Vrede
- Hits: 2627
Gij Heer
die ons het leven
hebt gegeven
wist dat het
niet goed was
voor de mens
alleen te zijn
en daarom hebt Gij ons
broeders en zusters
gegeven
zodat wij één kudde
vormen
met een Herder
aan onze zij.
Gij wilt dat wij voor
al uw kinderen
liefde- en begripvol zijn
om het even
welk ras of kleur
daarom moeten
wij onze handen
samen slaan
en bouwen aan
een liefdevolle wereld
waar geen haat
of wrok meer heerst
maar een wereld
waar alleen vrede domineert.
die ons het leven
hebt gegeven
wist dat het
niet goed was
voor de mens
alleen te zijn
en daarom hebt Gij ons
broeders en zusters
gegeven
zodat wij één kudde
vormen
met een Herder
aan onze zij.
Gij wilt dat wij voor
al uw kinderen
liefde- en begripvol zijn
om het even
welk ras of kleur
daarom moeten
wij onze handen
samen slaan
en bouwen aan
een liefdevolle wereld
waar geen haat
of wrok meer heerst
maar een wereld
waar alleen vrede domineert.
- Details
- Geschreven door: Frederieke
- Categorie: Moed
- Hits: 2500
loop ik mijn wandeling
eenzaam en alleen
maar ik móet verder
Eenzaam
voel ik mij
in mijn bestaan
maar ik móet verder
Moedeloos
boordevol verdriet
zit ik op een bankje
en kijk zonder te zien
Stil is het
doodstil
als een stilte
voor de storm
De zon piekt
door de wolken
de natuur
komt tot leven
Als op afspraak
jubelen de vogels
ritselt het riet
ruisen de bomen
Verwonderd
kijk ik om mij heen
de aarde
lijkt te juichen
Een onvermoede
maar altijd aanwezige hand
wijst mij de weg
die ik moet gaan
Woordenloos
kijk ik om mij heen
ik omarm de aarde, de natuur
de schepping
Langzaam
loop ik verder
niet langer alleen
- vervuld met moed kan ik door
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2070
waar zoveel mensen geslagen zijn,
verwond en wat zijn onze daden dan klein.
Woorden Heer, die ontbreken vaak niet,
de daden wel die helpen in 't verdriet.
Een woord van troost en bemoediging,
maar ook een hand op een schouder,
gebed, dat de ander weer op kan staan.
Maar vooral Uw liefdevolle woorden,
kom Heer, ja kom en raak de ander aan.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2518
een rustige plek in dit jachtige leven,
een stil moment in dit haastig bestaan
omdat Hij zo groot is, zo heilig, zo waardig
komt het Hem toe om tot Hem te gaan
in stilte erkennen hoe klein en hoe nietig
ons leven op aarde altijd zal zijn
wij zondig, onrein zonder Hem echt verloren
Hij goed en genadig, heilig en rein
in stilheid Hem zoeken, aanbidden en eren
al gaan wij in’t leven vaak door de mist
wij richten de ogen in stilheid naar boven
de waas in ons leven wordt door Hem gewist
we zien wie Hij is en voelen nabijheid
vol eerbied, verrukking, mogen wij gaan
het komt uit ons hart, een lofzang, een ode
het zingt in onszelf, wij roemen Zijn naam
de eerbied voor Hem, Zijn machtige daden
het straalt van ons af en stijgt tot Zijn troon
inkeer, bezinning, verdieping, verwachting
en Hij is aanwezig, dat is ons loon
Zijn zegen en liefde, Zijn diepe nabijheid
hemel en aarde zij raken elkaar
Zijn machtige hand daalt op ons leven
voor Hem alle stilheid een innig gebaar
U komt stilheid toe, een lofzang, o God in Sion
Psalm 65:2 (NBG)
- Details
- Geschreven door: Kor, Edo
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2925
Open je hart, ga naar de Heer,
Vrees niet, licht niet je hielen,
Leg je pijn maar bij Hem neer.
Vertel de Heiland van je zorgen,
‘t Verdriet over je opstandig kind,
Je onrust voor de dag van morgen,
Vraag, als je ooit je rust hervindt.
Neem God altijd in vertrouwen,
Want Hij is het baken in je nood,
De rots, waarop jij mag bouwen,
Een God van trouw, oneindig groot.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Moed
- Hits: 3048
vervalt je buitenkant.
God neemt jou bij de hand
en zaait jou in de akker
van het Leven dat blijft.
Verlies de moed dus niet.
Al wordt de pijn steeds groter
zie je je toekomst niet.
God is in jouw verdriet
want al is de dood er
het Leven overwint.
Verlies de moed dus niet.
Je mag wandelen in geloof
nog ver van de Heere
van je eigen kracht beroofd
nog in je oude kleren.
Maar als je straks bekleed wordt
met je woning van boven
schieten woorden tekort
om Hem daarvoor te loven.
Al wordt je wereld kleiner
je zijn hier zo begrensd.
God zal ook hierin zijn en
vervult je diepste wens
in het Leven dat Hij is.
Verlies de moed dus niet.
Zie 2 Kor. 4 en 5
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Moed
- Hits: 2683
in de ogen van zijn helper
en vatte moed.
Hij zag een fractie van het Leven
in het zorgen van zijn waker
en vatte moed
Hij zag een beetje van de glorie
in de gebeden van geliefden
en vatte moed
om zijn handen te vouwen
zijn zorgen te delen
en zijn ogen te sluiten
en heen te gaan...
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1669
Dit
schitterend
geweven
met
god’lijke
precisie
dit vormeloos
begin
heeft recht
te mogen
leven
Dit
uniek
gevormde mensje
in haar
plaats van
barmhartigheid
vraagt maar
één ding van ons:
erbarmen
geef
God royaal de
tijd
N.a.v. de jongste uitgave van, Stichting Schreeuw om Leven: Schreeuw uit de baarmoeder.
De baarmoeder wordt ook wel 'de plaats van barmhartigheid' genoemd
- Details
- Geschreven door: Klapwijk-van der Wal, Rita
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 2971
kijk ik af en toe naar buiten.
En hoewel de regen haar sporen
op mijn ramen achterlaat,
en de wind de bomen voor ons huis
in beroering brengt,
is mijn hart gevuld
met diepe vrede en rust.
Soms staren mijn ogen
even in de verte omhoog.
En hoewel de lucht grauw is,
geen spoortje blauw laat zien,
nog niet het kleinste
gouden randje van de zon,
ben ik me van Zijn liefde en zorg
voor mij bewust.
En zo bewegen mijn vingers
zich over het toetsenbord
om in woorden om te zetten
wat er diep van binnen
in mij leeft.
De dankbaarheid in mijn hart,
de innerlijke rust en vrede,
door het soms ineens zo diepe besef
hoeveel Hij, mijn hemelse Vader,
om mij geeft.
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Genade
- Hits: 1801
tuimelen
uit de hand van God
omdat regels
die Hij geeft
om veilig
in volmaaktheid
te leven
in de hof van eden
worden genegeerd
woorden van derden
meer belovend
worden vertrouwd
tuimelend
zonder vaste grond
van paradijs
relatie met de Schepper
van volmaakte vrijheid
in God gegeven ruimte
graaiend
naar houvast
in de leegte
diepte van de duisternis
en toch
heeft God
het daarbij niet gelaten
Hij zond zijn Zoon
liet ook Hem
tuimelen uit zijn hand
de duisternis in
van deze wereld
en door het kruis
van golgotha
opent Hij daar
voor ieder
die zijn knieën buigt voor Hem
opnieuw de poorten
van het paradijs
uit de hand van God
omdat regels
die Hij geeft
om veilig
in volmaaktheid
te leven
in de hof van eden
worden genegeerd
woorden van derden
meer belovend
worden vertrouwd
tuimelend
zonder vaste grond
van paradijs
relatie met de Schepper
van volmaakte vrijheid
in God gegeven ruimte
graaiend
naar houvast
in de leegte
diepte van de duisternis
en toch
heeft God
het daarbij niet gelaten
Hij zond zijn Zoon
liet ook Hem
tuimelen uit zijn hand
de duisternis in
van deze wereld
en door het kruis
van golgotha
opent Hij daar
voor ieder
die zijn knieën buigt voor Hem
opnieuw de poorten
van het paradijs
Het gedicht is door mij gemaakt naar aanleiding van een ets van de kunstenaar Paul van Dongen uit Tilburg. Het is één van de etsen die hij gemaakt heeft bij het thema "zondeval".
Lukas 23:42-43
“ . . . en hij zei: ‘Jezus, denk aan mij wanneer U in uw koninkrijk komt.’ Jezus antwoordde: ‘Ik verzeker je: nog vandaag zal je met Mij in het paradijs zijn.’
- Details
- Geschreven door: Klapwijk-van der Wal, Rita
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2544
geroepen om te leven.
Gevormd en gekneed
door vreugde en smart.
Te worden, te zijn
een vrouw naar Zijn hart.
In liefde omgeven,
geroepen om te leven.
Door Zijn hand gedragen;
durf je het te wagen?
Metamorfose,
van rups tot vlinder
Groot en klein;
niets meer, niets minder.
Door Zijn hand gedragen;
durf je het te wagen?
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1835
Een slokje hier en twee teugjes daar
Al dat tellen deden ze niet zo gauw
Géén van de vier zag helder en klaar
Daarmee namen ze het niet zo nauw
Hun leven bestond uit feestvieren
Het hele weekend werd er gestapt
Ze waren gezellig met zijn vieren
Allemaal vrolijk de wagen ingestapt
Wat doet het ons toch veel verdriet
Dat ze de lichten niet hebben gezien
Omdat ze op de verkeerde weg waren
O Heer, het doet U veel méér verdriet
Omdat ze niet op tijd hebben gezien
Dat ze op de verkeerde weg waren !
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2154
in schoonheid van Uw schepping
in kleuren van plant en bloem
vormen van struiken en bomen
velden en heuvels zo groen,
beken tot machtige stromen.
Vogels die de lucht in tal bevolken
langs azuren blauw en witte wolken
symbolen van vrijheid en pracht
en over velden en door bossen
leven door Uw hand voortgebracht
genieten wij van herten en vossen.
Hoe is het mogelijk Heer dat ik
als klein wezen op Uw grote aarde
mag medezorgen voor al dat groots
U gaf ons in Uw grote wijsheid
als nietige wezens zoveel waarde
belooft ook Uw bijstand, eindeloos.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 3704
Je werd door God gevraagd, hem af te staan.
Je eigen vlees en bloed door Hem verkregen
en met geen woord heb jij Hem dwarsgelegen.
Je riep zijn naam en zei, we moeten gaan...
De reis begon en niets kon jou bewegen
om terug te gaan, je nam Gods woorden aan
en dacht aan Zijn belofte ooit gedaan...
Als God toch voor jou was, wie was dan tegen?
Het einddoel was reeds in je zicht gekomen.
Bedroefd heb jij je liefste meegenomen
en deed gehoorzaam wat God van je vroeg,
tot ’t offerhout zijn kleine lichaam droeg
Toch heb jij nooit een druppel bloed zien stromen
Zo’n groot geloof…. God wist allang genoeg....
- Details
- Geschreven door: Vliet, Cor van
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2052
grote verzoendag
is dat er een moment
mag zijn
misschien wel mondiaal
waarop het menselijk
falen en dwalen
het veroorzaken
van pijn
wordt uitgeroepen
tot een universeel
gegeven
zelfs als God niet
zou bestaan
hebben we allemaal
elke dag
aansporing nodig
om meelevend
rechtvaardig te worden
want juist het weten
van ons onvolkomen zijn
doet ons vergeven
(Jom Kippoer 26 september)