- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 9116
Het
water
spreekt:
je bent van
mij
Jij bent
zo kostbaar
in mijn
ogen
Ik zie op jou
neer met
mededogen
Bij mij
ben je
volkomen
vrij
Ik zal jou
met mijn liefde
omgeven
Ik zal jou
dragen heel je
leven
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2382
Hij had een bleek gezicht. Zoals hij keek,
zeiden ze dat hij wel een meisje leek.
Zijn handen waren zacht, zijn lichaam teer,
de stoere jongens keken op hem neer.
Op school was hij de stilste in de klas,
hij was verdiept in alles wat hij las.
Hij hield niet van dat ruwe, dat gemene,
en huilde mee als hij een kind zag wenen.
Maar als hij zong in ’t koor tot eer van Hem
die ’t al geschapen heeft, dan was zijn stem
zo zuiver, vol van passie, elke keer
dat hij mocht juichen voor zijn Heer.
Zijn lied gaf stem aan ’t blij gemoed,
het zingen deed hem werk’lijk goed.
Het was sereen en zo oprecht,
die woorden in zijn mond gelegd.
En toen hij – eind’lijk oud – gestorven was,
toen wisten vrienden en bekenden pas
dat hij zo sterk stond in het leven
en zich allang aan God had mogen geven.
- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Verdriet
- Hits: 2676
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Uitgelichte gedichten
- Hits: 7853
(Psalm 52:10)
- Details
- Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1818
meer zal Hij niet van ons vragen
Volg met hart en ziel Zijn stem
durf met Hem de sprong te wagen
Strijd mee voor Zijn koninkrijk
loop de geestelijke strijd
dan winnen wij eenmaal glorierijk
de krans van de gerechtigheid
Blijf de wedstrijd tot het einde lopen
houd vol in al het strijdgewoel
Wij mogen op een beloning hopen
deze prijs is het hoogste doel
loop met veel energie de wedstrijd
laat het vuur niet doven
dan wacht de hoofdprijs voor altijd
voor allen die in Hem geloven
- Details
- Geschreven door: Toddler, Jacobi
- Categorie: Overlijden
- Hits: 2600
jij
eindeloos
ver weg
van mij
jij
oneindeloos
wonend
in mij
jij
oneindeloos
gewacht
op mij
ik,
de stervende
zwaan,
vliegend
naar mijn
bestemming
eindelijk
eindeloos
samen......
Dit gedicht is vanuit mijzelf tot mijn geliefde - en/of vanuit mijzelf tot mijn God geschreven.
In het laatste geval wordt "jij" "God", als volgt:
God
eindeloos
ver weg
van mij
God
oneindeloos
wonend
in mij
God
oneindeloos
gewacht
op mij
ik,
de stervende
zwaan,
vliegend
naar mijn
bestemming
eindelijk
eindeloos
samen......
- Details
- Geschreven door: Ottens, Hans
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1935
Toen ik omkeek
Of toen ik wakker werd
Vanmorgen?
Waar ik je verwacht
Ben je niet
En soms, als ik je roep
Geef je geen antwoord
Ook al leek het
Geen lach, geen traan
Geen jij
Ik weet wat is
En kan het nu
Onmogelijk ontkennen
Mijn hart is gescheurd
Tot in het diepst
Van mijn ziel
Jouw niet zijn
Maakt mij onaf
In de leegte die jij vulde
Echoot elk moment
Nog zo lang na
Wat ik niet weet
Hoe nu verder
Gaan of hier te blijven
Thuis is niet meer
Wat het geweest is
Afwezig zijn is
Alleen uitstel van
Eenzaamheid
Hoezo gaat het leven
Zonder jou
Gewoon door?
Hoe oneindig kan
Eeuwigheid zijn
Hoe groot is Uw
Almachtig Wezen
Niemand is alleen
Omdat U bent
Alleen zijn is
In de kern
Wachten op U
Wanneer mijn God
Komt U?
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1841
Ik wilde gaan
naar verre landen
met het evangelie
in mijn handen.
Niet iets kleins,
maar…
vooral iets groots
Nu zit ik thuis
en moet accepteren
dat mijn God,
aan mij wil leren
dat iets kleins
voor Hem…
toch groot kan zijn!
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1551
dat U, Uw Zoon zond,
die voor onze zonden stierf.
Maar in Uw liefde, haat U de zonden.
aan het kruis liet Jezus Christus,
zich voor onze zonden vernederen
bespotten en verwonden.
Hij stierf, zodat wij onze zondige natuur doden,
waarin wij vanuit de moederschoot
geboren worden,
en wederom geboren moeten worden.
Breken met welke zonden dan ook
die het hart van Jezus zo verwonden.
Zonder de wedergeboorte, kunnen wij
Gods Koninkrijk niet be-erven
en zullen zonder Zijn vergeving sterven.
- Details
- Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1685
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2253
waar een klein Mariakapelletje verscholen staat
waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte
aan het groen geverfd deurtje dat altijd open staat
binnen in een nis staat een versierd Mariabeeld
in het licht van blauwe kaarsen die altijd branden
Maria die alle tranen van haar kinderen heelt
houdt met ieder van hen heel nauwe banden
’s avonds in mei komen de buren samen bidden
brengen intenties voor bejaarden en zieken aan
ook voor mensen die in grote problemen zitten
kan Maria bij haar Zoon als voorspreekster gaan
de rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde
waar Maria in licht en luister te pronken staat
als moeder verwacht zij in mei al haar kind'ren
die zij met ‘n open hart zal geven liefde en raad
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1882
is dat aan ons te merken.
Zullen wij alle oppervlakkigheid,
proberen in te perken.
Dan krijgt ons leven echte zin,
en gaan wij achter Hem aan.
de hemel in.
Dan geven wij and`ren
moed en kracht.
Geven liefde, troost
en zijn een lichtje
in de donkere nacht.
Kloppen onszelf niet op de borst,
dat is wat Jezus van ons verwacht.
Midden in de droge vlakte
De boom geplant aan de rivier
Een boom die nog nooit verzwakte
Zijn takken dragen vrucht
Zijn blad is helder groen
De hete droge lucht
Lijkt hem niets te doen
De voorbijganger die hem ziet
Blijft verwonderd staan
Zich afvragend of hij niet
Door de droogte zal vergaan
Dan toont de boom hem
Zijn levensgeschiedenis
Met een onhoorbare stem
Vertelt hij zijn diepe geheimenis
Zorgvuldig werd hij geplant
Met een reden stond hij hier
Dwars door het droge land
Reikten zijn wortels tot in de river
Het water deed hem groeien
Hij onderging ieder seizoen
Ook de tijd van snoeien
Om hem van dode takken te ontdoen
Hij doorleefde zware stormen
Felle wind en regen
In plaats van te misvormen
Heeft hij zijn schoonheid verkregen
Nog steeds blijft hij groeien
Alsof hem niets overkomt
Hij staat in droogte te bloeien
En geeft vrucht aan ieder die voorbij komt
De voorbijganger beseft een moment
Zijn eigen levensstrijd
Hij heeft zich herkend
In de boom die een mensenleven leidt
Jeremia 17:7,8
Gezegend is de man die op de Here vertrouwt en wiens vertrouwen de Here is! Want hij zal zijn als een boom die aan het water geplant is, en zijn wortels uitschiet tot aan een rivier, en voelt het niet wanneer er hitte komt, maar zijn loof blijft groen; en in een jaar van droogte heeft hij geen zorg, en houdt niet op met vrucht te dragen.
Is een weg.
Een weg vol keuzes,
Een weg vol situaties.
Een weg,
Die ik dagelijks bewandel.
Mijn leven lang.
Mijn levensweg.
Ik ken de weg niet,
Ik heb hem niet bedacht.
Ik loop stap voor stap,
Vragend, zoekend.
Mijn levensweg,
Is bedacht door Hem.
Mijn God, Mijn Gids,
Die mij voorgaat.
Bij iedere stap,
Schijnt Hij met licht.
Ik zie de afdruk,
Van Zijn voetstap.
Hij weet de weg,
Hij wijst de weg.
Ik volg Hem,
Mijn voetstap in Zijn spoor.
Hij bepaald het tempo,
Hij leert me,
Niet te stoppen,
Maar te blijven lopen.
Niet gehaast,
Hem voorbij lopend.
Niet ongeduldig,
Al struikelend, vallend.
Hij wijst me,
Op inzicht en bedachtzaamheid.
Hij leert me,
Geduldig en standvastig te zijn.
Mijn levensweg,
Is Zijn weg.
Ik zal hem alleen lopen,
Samen met Hem.
November 2010
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 2544
Het is nog net als vroeger dat met elkaar vermoord
alsof men nooit van vrede op aarde heeft gehoord.
Er wordt zoveel gestreden rondom ons om gelijk
en oorlog niet vermeden daarvan geeft ’t leven blijk.
Dagelijks vele doden, gewonden in de strijd
hun klagen is te horen en verklinkt wereldwijd.
’t Is of men nooit wil leren wat God de mens gebiedt
en w’ onze ogen sluiten waardoor men ‘t kwaad niet ziet.
God wijst ons op de vrede daarvan heeft Hij verteld
dat wij die zullen stichten en aan ons voorgesteld.
Als wij aan vrede werken dan doet de Heer de rest
dan zal Hij Zijn Rijk stichten, wordt ons geduld getest.
Het blijft niet zo als vroeger dat men elkaar vermoord
en dat het aardse leven door oorlog wordt verstoord.
Er zal geen bloed meer vloeien wanneer het Godsrijk komt
de liefde die zal bloeien wanneer elk kwaad verstomt.
Wij reiken elkaar d’ handen en tonen ruim gehoor
en lopen dan tezamen Gods gouden poorten door.
- Details
- Geschreven door: Coppens, Herman
- Categorie: Frontgedichten
- Hits: 6964
links blik ik hierbij naar jouw kleuren op hout,
levend geworden op een laagje witte kalk,
heel wat anders dan een doek voor een spalk,
met vele zorgvuldige lagen en eindeloos geduld,
schiep jij de icoon die het diepere leven vult,
je belegde ze met bladgoud nu als een monstrans,
belichten ze Gods liefde en vergeving met glans.
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Frontgedichten
- Hits: 367
gaat mijn stil gebed.
over gestorven helden,
hun leven ingezet.
Voor vrede en voor vrijheid,
ver van huis en haard.
het was voor hun geen ijdelheid,
maar alleszins de moeite waard.
Te sterven voor je medemens,
vereist de grootste moed.
naastenliefde kent geen grens,
vrijheid is je grootste goed.
Knielend voor een houten kruis,
bid ik voor zijn behoud.
hij vond bij God een veilig thuis,
zijn graf zo kil zo koud.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 1509
Als gelovigen moeten wij gaan aanvaarden
dat er veel beeldspraak in de Bijbel zit gestopt.
Maar dat de basis en de grondslag van zijn waarden
het duidelijkst in de aarde ligt verstopt.
Al wat de aarde aan ons laat vertellen
verheldert daarmee het voor ons geschetste beeld.
Wat wij soms duidelijk bij zullen moeten stellen
waarmee de werkelijkheid wordt meegedeeld.
Wie verder zoekt komt vele vragen tegen
hoe Gods geschiedenis reeds lang is voortgegaan.
Het soms een kwestie blijkt van wikken en van wegen
en denken of het zo wel is gegaan.
De archeologie toont aan ons vele zaken
die anders blijken dan ons is vermeld.
Maar wel het wezen van de boodschap laten raken
zoals het werkelijk moet worden voorgesteld.
Geheimen in de aarde diep verborgen
geven steeds meer de ware beelden prijs.
Zij blijven er steeds meer en meer voor ons voor zorgen
het woord van God belooft ons goede reis.
- Details
- Geschreven door: Willemsen, Beatrix
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2020
Die zakkende zon brengt de gedachte
Aan de komende nacht met zich mee
Soms lijkt het wel alsof de zon tijd rekt
Alsof hij her en der nog wat straaltjes lekt
Omdat bijna niemand van het duister houdt
Koesteren we ons nog in die laatste straaltjes zonnegoud
Maar dan is daar het moment
Dat de zon toch echt haar laatste stralen aan ons schenkt
Langzaam daalt het duister over ons neer
Zachtjes fluister ik, wees mij toch nabij in deze nacht o Heer
Wilt U Uw liefde als een lamp tot mij doen stralen
Want in de nacht is het, dat mijn gedachten zo gaan malen
Ik raak dan de weg tot U zo gauw kwijt
Terwijl U toch zelf die weg heeft bereid
Het is zo donker en ik voel me verdwalen
Heer, ik bid U, komt U mij alstublieft weer halen
Wilt U mij vasthouden
Helpt U mij om mijn handen te vouwen
Heer, leer mij tot U te roepen
En lukt dat mij zelf niet, wilt U mij dan toch opzoeken?
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Verdriet
- Hits: 1889
vervormd, vaag en vragend
naar een teken van herkenning
met in het hart een hunkering
naar weten en naar begrijpen
zoekend naar het antwoord
op de drama's van dit leven
door nevel en mist omgeven
in bloedend gewonde harten
zal op termijn 't besef dagen
dat "waarom" het antwoord
op deze aarde nimmer hoort
wat blijft is het Godsvertrouwen
dat straks aan Zijn overkant
ons aards "waarom" heeft afgedaan
als wij de gemisten weer zien staan
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Blijdschap
- Hits: 2074
Als zonneschijn op al mijn wegen
die kou en verdriet vergeten doet
met liefde mijn gemoed weer voedt
is iedere dag weer Uw zegen.
De warmte die mijn hart doet zingen
als ik van Uw grote daden weer hoor
’s morgens vroeg met het vogelkoor
mij vol blijdschap op doet springen.
Dan wil ik enkel dansen tot Uw eer
mijn vreugde heel de aarde tonen
omdat U tussen ons wilt wonen
U loven en prijzen als onze Heer.
Om Jezus Christus te herdenken,
Die al zijn kinderen, heeft gered,
Door te sterven en te schenken.
Een stille week, is dat wel genoeg?
Voor alles, wat Hij voor ons deed,
Genade, waar hij niets voor vroeg,
En uit liefde, aan ‘t kruishout leed.
Een stille week, voor Jezus, Heer,
Hij, die zijn leven heeft gegeven,
Dat herdenken wij, steeds weer,
Maar ’n week is maar heel even.
Een stille week, moest jaren zijn,
Nooit meer mogen wij vergeten,
Van Christus lijden en al zijn pijn,
Die stille week, moet eeuwig zijn.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3525
Dierbaren van voorbij
ze zijn geworden tot
geliefden in herinnering
stille begeleiders
in de lichtkring Gods.
Ik heb er een melodie bij gemaakt zodat het ook te zingen is.
Dierbaren van dichtbij hebben er een 4 stemmige versie van gemaakt die u ziet afgebeeld op schriftgedichten.blogspot.com
Als u de partituur in Capella wilt ontvangen neem dan even contact op via het email-adres in mijn biografie.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 2138
op de school met de Bijbel.
vaak zat ik tijdens de verhalen te dromen
want ik wist wat er altijd ging komen.
Ik wilde altijd Petrus zijn, ook in het toneelspel
want voor de Man aan het kruis wilde ik sterven,
tot zijn laatste snik bij Hem zijn, Hij was mijn held
mede door Jezus zouden alle mensen de aarde erven.
De zon ging onder in een bloedig rood.
Wie ik had willen zijn is dood.
Toen wist ik niet dat Hij eeuwig zou leven.
Jezus is niet dood. hij leeft in ons voort
zei de juf en ik schrok wakker en keek
in het lachende gezicht van de juf.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2043
Tussen confetti
waaien letters
van het Woord
die samenbindend
meer dan letters zijn,
vormend een
sneeuwend confettigordijn
Waar naar de letter
vooral wordt gehoord
zal de bruid
niet in wit mogen gaan
In vreugd
en vertroosting
van het Levende Woord
wordt genadig
de Bruidegom getoond
die zijn bruid
wit als sneeuw
met zijn liefde bekroont.
Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Franca Treur.