- Details
- Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 4329
Vraag mij niet wat ik moet eten,
wel te verstaan en dan het ontbreken van de dis.
Zonder geestelijk voedsel wordt dat zeker een gemis.
Vraag dan niet wat ik moet weten;
tussen sterven en vergeten
ligt de strijd van herbeleven en
de tijd om te vergeven.
Zo volmondig toegehapt en
dan uit de school geklapt.
Juist het ritme van het leven
laat ons opstaan uit de dood;
het is meer dan zeker weten,
vraag mij niet hoe dat moet heten,
het is meer dan levend brood.
Als de poorten van de veste
steeds meer openen in de hemelse gewesten,
zal onze wereld dan verenigd zijn,
in een vaste vorm en een vloeiende lijn?
Rond, om de aarde te herscheppen.
Vraag mij niet hoe ik dat moet meten;
onze binnenwereld en ons geweten
spreken van vergeving en geduld.
Laat de zon dan beter schijnen,
alles groeit geleidelijk langs
evenwichtige lijnen;
God onze Ouders kent de zijnen.
Vraag mij wel om op te staan,
hand in hand steeds voort te gaan
om Gods wereld te verbinden,
Zijn vrede en waarheid terug te vinden.
Het is niet tegen beter weten,
wat ons wordt opgediend wordt opgegeten.
Ons geestelijk welzijn uitgediept,
ik had mij zowaar als mens verdiept.
Michael C.M. Jepkes
dinsdag 26 Maart 2002
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4883
Hoera, opa is jarig vandaag
Al heel wat jaartjes mag hij tellen
En heeft nog steeds wat te vertellen
Hij is blij en is er nog graag.
Het leven kan hem nog wel boeien
Hij voelt zich gezond en goed
Met steeds veel goede moed
Blij de kinderen op te zien groeien.
Trots is hij op zijn kleinkinderen,
Er zijn er nog al wat in totaal
Ze zijn hem even lief, allemaal
Dat kan niemand hem verhinderen.
God de Heer, zij daarvoor dank en eer
Voor de rijke zegen
Van God gekregen
Dat opa dit beleven mag, elk jaar weer.
Verjaardag, toch wel een bijzondere dag
Om dit met de gehele familie te gedenken
Moge God opa nog een fijne tijd schenken
En dat hij nog lang van alles genieten mag.
Fedde Nicolai,
http://www.christelijkegedichten.tk
- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 5934
Wat kun je als je geen gat meer in de dag ziet,
Geen lichtpunt in de duisternis?
Wat kun je als je merkt dat alles je verstikt,
Geen adem in je longen?
Wat kun je als het lijkt dat niemand je begrijpt,
Geen vertrouwen in jezelf?
Als je zo in het donker leeft en niemand je verdriet ziet,
Dan ben je eenzaam en alleen.
Toch wil Iemand naar je luisteren, ja Hij wacht,
Daar ben je veilig, schuil bij Hem!
Buig je knieën, vouw je handen, Sluit je ogen,
Hij hoort je, en Hij ziet je, ja Hij alleen!
Lineke Huisman
8 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3265
Dwars door chaos
een oplichtend Kruis.
Afgedaald naar de Aarde,
in staat verschil te maken
tussen Gisteren en Heden.
Een nieuwe Waarheid
komt tevoorschijn.
Licht en Liefde
Moeten wij preken.
Dwaasheid te spreken
over dood en verderf.
Erfenis van Eeuwen,
zal Nieuwe klanken
openbaren.
Opzienbaren tegen
beter weten in,
Angst overwinnen,
Loslaten
van oude Waarheid
is een nieuw begin.
Bezinning
komt in Stilte tevoorschijn..
Alle valse schijn zal als een
Zwarte schaduw verdwijnen,
Het is voorzegd!
Jezus heeft als eerste mens
Die taak afgelegd.
Navolgen is het devies,
Zie op tijd in wat echt
Belangrijk is.
Openbaring,
Alles kwam aan het Licht
Geen ontkomen meer aan!
Doorgang naar nieuw Leven
Mensen inspireren
het zelfde te doen,
zal bruggen bouwen
over troebel water .
Helder verschijnt wat is!
Tineke Ebing
19 april 2006
- Details
- Geschreven door: Boorsma-Navest, M.A.
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3704
Eens, lang geleden sprak HIJ..
Neem je kruis op en volg MIJ
Dat kruis valt mij soms vreselijk zwaar
Maar is niets in vergelijk
Met wat Hij deed voor mij
het wordt me nooit te zwaar
Want HIJ helpt mij met dragen
Doch ik wil U wel steeds vragen
HEER ,hou mij rustig
Om mijn kruis te kunnen dragen
M.A. Boorsmanavest
6 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4474
dat waarin je de vormen
van het geloof giet
uitgaan van wederkerigheid.
Het recht opeisen van ieders bevrijde denken
en de gelegenheid geven
tot wederzijds respect.
Onderlinge verbanden samenvoegen
door het merendeel geestelijk zwoegen
door een ieders gemoed.
Van de vrijheid van godsdienst
is die taal te leren;
ieders overtuiging kwijt te schelden
om van Hogerhand te moeten melden,
dat de tijd dringt om samen te gaan.
Een ieders verantwoordelijkheid
op het vaandel zal staan.
Van losse treden en vaste paden;
het is dat de tijden ontwaren
van evenwicht en strijdgewoel;
het is ook van een ieders gevoel
mee te dingen naar betere tijden;
Gods kosmische waarheid en ware liefde
ons zullen bevrijden;
vereniging van onze geest en lichaam
het er toe doet.
Michael C. M. Jepkes
Maandag 18 Juni 2001- Details
- Geschreven door: Glerum, Mirjam
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 5453
voor mijn lieve zus
Ik wil er voor je zijn,
met je vreugde en je pijn .
Een die roept, zusje,
ik sta voor je klaar,
met open armen ben ik daar.
En als je even wil huilen,
mag je bij mij even schuilen.
Ik vraag god om wat kracht,
zodat je je niet huilt maar weer lacht.
Lieve meid vertrouw op de Heer,
want het leven gaat op en neer.
Heb vertrouwen op Hem,
en luister naar zijn stem.
Hij zal er voor je zijn in alle dagen van je leven,
en Hij zal je alles geven.
Dit is toch een mooie troost ,
je bent niet alleen,
want Hij is iets heel groots.
lieve zus het is maar dat je het weet,
dat ik ook je nooit vergeet.
Mirjam Glerum
1 mei 2006
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 4062
De tijd
een cirkel
door de dagen.
De uren
zien mij aan
alsof ze vragen,
naar doel
en zin.
De woorden
die ik lees
zijn leeg
en hol.
Ik luister naar muziek
en hoor alleen
de valse noten.
Ik ben op zoek
naar Waar
en Goed.
Ik strek mij uit
naar U.
Uw vrede vult mijn hart
U geeft
in overvloed.
U ziet mij in Uw liefde aan
en vraagt
zonder verwijt.
Mijn kind
Ik ben er toch voor jou,
Waar was jij al die tijd?
Ik ben niet eenzaam meer..
alleen maar dankbaar.
Jannie de Paauw
Uit de bundel; Een hand vol vrede
1 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 6510
de weg naar 't Godsrijk vinden?
Of zou mijn hoogmoed zijn de prijs,
dat ik gelijk een blinde.
Verdwalen zou op weg daarheen,
zoals een kind dat soms alleen,
zijn thuis niet meer kan vinden.
Nee ik moet gaan aan 's Heren hand,
om veilig thuis te komen.
Van moederland naar vaderland,
door storm en regenstromen.
Dan zal ik reizend door de nacht,
geleid aan 's Vaders hand gebracht,
wel bij Zijn woning komen.
Justus A. van Tricht
28 april 2006
- Details
- Geschreven door: Dam-Burgsma, Annie
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4494
Soms.....zou ik een vogel willen zijn
'k zou vliegen, hoog in de lucht
naar God onze Vader
om even bij hem te zijn.
Over alles wat me bezighoudt
zou ik met God willen praten
om daarna weer tevreden
op aarde neder te dalen
wat is er fijner dan
met god te praten?
Beneden zing ik uit volle borst
mijn hemelse lied
zware storm en striemende regen
het deert me allemaal niet
immers.....ik was bij God
en zing het hoogste lied.
Annie Dam - Burgsma
28 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3711
Gij hebt ons geroepen, Gij hebt ons vereend,
om 't woord van bevrijding te horen.
Uw liefde is 't die ons genadig verleent,
het licht waarin wij zijn herboren.
Gij toont ons Uw wond'ren, Gij toont ons Uw macht,
Gij laat aan ons weten, Uw koninkrijk wacht.
Wij blinden, verlamden, wij doven van oor,
wij kreup'len, en stommen genezen.
Gij maakt ons weer ziende, Gij schenkt ons gehoor,
laat lopend en dansend ons wezen.
Gij heelt onze harten, vernieuwt onze geest,
Neemt van ons de smarten die er zijn geweest.
Gij maakt ons weer blijde, Gij maakt ons verheugd,
Gij laat ons van vreugde weer zingen.
Gij leert ons Uw woorden, Gij spreekt van de deugd,
Gij spreekt ons van heerlijke dingen.
Gij spreekt ons van liefde, van waarheid en recht,
laat stromen uw vrede, in ons hart gelegd.
Uw hand wijst omhoog naar de hemel zo ver,
waaruit eens het heil voort zal komen.
Als ons zal verrijzen de rijzende ster,
Gods toekomst waarvan wij nog dromen.
Als t' einde der tijden gekomen, vervuld,
wordt voor onze ogen het Godsrijk onthult.
Maar eerst moet nog komen verdrukking en nacht,
die tijd van beproeving zal heten.
Maar al wie standvastig en gelovig verwacht,
wordt door U Heer nimmer vergeten.
Gij zult dan verzamelen rondom Gods troon,
al wie uitverkoren is krijgt er zijn woon.
Eens zullen wij juichen in 't eeuwige licht,
als Gij Heer bent wedergekomen.
En vrede op aarde voorgoed is gesticht,
en wij aan het oordeel ontkomen.
Geen ziekten of dood zal meer wezen noch zijn,
maar wij zullen leven in Gods zonneschijn.
Melodie: lied 462 L.v.d.K.
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Vrede
- Hits: 5990
waar ons hart naar verlangt.
Zendt uit de hoge hemel neer,
opdat elk die ontvangt.
Kom met Uw licht dat ons verblijdt,
om daarin voort te gaan.
Het licht dat ons naar vrede leidt,
die eeuwig zal bestaan.
Bevrijdt ons Heer van alle kwaad,
wat in ons hart nog woont.
Laat liefde 't zijn, die alle haat,
overwint en onttroont.
Opdat gerechtigheid en recht,
mag heersen overal.
Dat vrede die de strijd beslecht,
op aarde wonen zal.
Laat vrede in ons midden zijn,
die hart en ziel vervult.
Schenk ons Uw licht, Uw heldere schijn,
daar rijkelijk mee omhult.
Om in dit licht door nacht en tijd,
aan Uw hand Heer te gaan.
Ons hart geheel U toegewijd,
de weg des heils opgaan.
Dat komen mag Uw koninkrijk,
van vrede heil en licht,.
Wat door Uw hand en liefdeblijk,
op aarde wordt gesticht.
Halsreikend zien wij naar die dag,
die ons de vrede brengt.
Aan ons de blijdschap, vreugdelach,
Heer, uit Uw handen schenkt.
De auteur heeft deze tekst getoonzet
en deze is op aanvraag verkrijgbaar.
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4147
Wij reizen naar 't beloofde land,
en God trekt met ons mee.
Hij gaat ons voor naar 't vaderland,
door 't water van de zee.
En wat de toekomst brengen moog,
de Heer blijft ons nabij.
Wij krijgen kracht steeds van omhoog,
ja, Israels God maakt vrij!
In 't duister van de lange nacht,
licht God in wolken op.
Hij voert ons door woestijnen heen,
de Heer gaat steeds voorop.
Hij voedt en laaft ons op die tocht,
de Heer Hij is getrouw!
Hij trekt ten strijde met ons mee,
wie drijft ons in het nauw.
Een land van melk en honing heeft,
de Heer aan ons beloofd.
En niets en niemand op die weg,
wordt aan Zijn hand ontroofd.
Al kennen wij nog kommernis,
loert overal de dood.
Het is de Heer die met ons is,
bevrijder uit de nood.
Hij voert ons door de dalen heen,
en leidt ons naar de top.
Vanwaar het uitzicht heerlijk is,
het land licht voor ons op.
Het duurt nog slechts een korte tijd,
dan zullen wij daar zijn.
Vergeten is dan alle zorg,
de moeiten en de pijn.
Wij moeten nog door de Jordaan,
de laatste hindernis.
Door 't wassend water overgaan,
dat nu nog voor ons is.
Vat moed het land is nu bereikt,
de Heer Hij zij geloofd.
De eerste schreden zijn gezet,
in 't land door God beloofd.
En nu de tocht ten einde loopt
Jeruzalem in zicht.
De stad waarop zo werd gehoopt,
weerklinkt ons lofgedicht.
Dan mogen wij er binnen gaan,
dan zijn wij eindelijk thuis.
Ontvangen wij een onderdak,
voor eeuwig in Gods huis.
C. (Uit de bundel Uit de maalstroom van hetleven)
De tekst is door de auteur getoonzet en op aanvraag verkrijgbaar.
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4500
Een zachte stem doet roepen,
een woord van liefde klinkt.
Dat warm mij aan doet spreken,
mij raken doet, mij dringt.
Een hand wordt uitgestoken,
en teder aangeraakt.
Wordt zacht in mij ontstoken,
licht, dat gelukkig maakt.
Een arm doet mij omsluiten,
met liefdevolle druk.
Een warme blik besluiten,
mijn muren vallen stuk.
Geen steen blijft op de ander,
wijd open gaat de deur.
Hij maakt van mij een ander,
mijn leven krijgt weer kleur.
Geen afstand meer geen kilte,
geen opgetrokken muur.
Geen duisternis, geen stilte,
maar nu een liefdeviuur.
Geen eenzaamheid voortdurend,
die in mijn hart meer knaagt.
Maar liefde eeuwigdurend,
die om een antwoord vraagt.
Gij Heer hebt mij geroepen,
uit duisternis en nacht,
Gij hebt tot mij gesproken.
Gij hebt op mij gewacht.
Mijn muren opgetrokken,
van steen hebt Gij geslecht.
Gij hebt Heer op de brokken,
Uw fundament gelegd.
Het fundament van liefde,
geen muren meer van steen.
Gij stelt mij in de ruimte,
niet langer meer alleen.
Het licht door U ontstoken,
het liefdevuur, Uw woord.
Vraagt mij onafgebroken,
gevend U wederwoord.
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Pelgrims, Roger
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 4681
God,
geef me de kracht
om alles los te laten,
en me geen zorgen meer te maken.
Dan pas zal ik mij vrij voelen,
los van alle aardse beslommeringen.
God,
Laat liefde, rust en vrede neerdalen in mij,
opdat ik het schenken kan,
aan degenen die ik liefheb,
en ook aan diegenen die mijn vijand zijn.
Laat liefde en vrede neerdalen
over de hele aarde.
Roger Pelgrims
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3992
in 't duister dat beknelt.
Ik vraag U om een beetje zicht,
in nood aan U verteld.
Ik vraag U Heer om wat begrip,
ik vraag U om verstaan.
Ik vraag U om die lichte stip,
om daar op af te gaan.
Ik vraag U om een beetje moed,
om door te kunnen gaan.
Ik vraag U om een beetje kracht,
om sterk te blijven staan.
Ik vraag U Heer om in mijn strijd,
aanwezig steeds te zijn.
Ik vraag U om meer toegewijd,
Uw volgeling te zijn.
Mijn kind Ik schenk je volop licht,
zodat het duister wijkt.
En in je nood breng Ik het zicht,
waardoor de uitkomst blijkt.
Want Ik begrijp, en doe verstaan,
al wat je tot mij sprak.
Mijn hart is zeer met jou begaan,
omdat wat 't jouwe brak.
Ik schenk aan jou, de moed, de kracht,
Ik schenk je rust en vree.
Omdat je 't heil van Mij verwacht,
trek Ik ook met je mee.
Je mag Mij volgen zie die stip,
maak Ik voor jou tot ster.
Koers daarop met je levensschip.
Mijn haven is niet ver!
Ik zal je leiden door de nacht,
van smart en zorgen heen.
In 's levenstorm, houdt Ik de wacht,
Ik laat je nooit alleen.
De wind zal luist'ren naar Mijn stem,
de golven worden vlak.
In 't hemelse Jeruzalem,
bied Ik je eens onderdak!
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5553
Overal waar Jezus komt,
geschiedt een woord een teken.
Daar maken mensen keus voor Hem,
zij volgen Jezus op Zijn stem.
Gods Geest toont in Hem wie Hij is,
de vorst van liefde en lafenis.
Die opbouwt, niet wil breken.
Overal waar Jezus komt,
wordt weer een mens genezen.
Of hij nu lam is blind of doof,
als hij maar komt tot Hem in geloof.
In Jezus laat God 't telkens zien,
Hij heelt melaatsen alle tien.
Hij laat verheugd hen wezen.
Overal waar Jezus komt,
doet Zijn hand vaak een wonder.
Veranderd water eens tot wijn,
zal 't teken van Gods goedheid zijn,
vermenigvuldigd brood en vis,
delend aan hen wie hong'rig is.
Geen mens kan daarvan zonder.
Overal waar Jezus komt,
heerst vaak consternatie.
Doden worden levend weer,
op het woord van Hem de Heer.
Mensen zien dan heel verbaasd,
Hij weer 't leven in hen blaast.
God verleent Zijn gratie.
Overal waar Jezus komt,
brengt Hij licht en vrede.
Spreekt men van zijn daden rond,
gaande luid van mond tot mond.
Luist'ren doen zij allen naar,
al Zijn woorden wonderbaar.
Voor hen houdt Zijn rede.
Overal waar Jezus komt,
komt Hij met bevrijden.
Boze geesten drijft hij uit,
zwijnen in, jaagt hen vooruit.
Menselijk lijden wordt verlicht,
voor Zijn Goddelijk aangezicht.
Hij doet hen verblijden.
Overal waar Jezus komt,
ook hier in ons midden.
Brengt Hij ons verandering,
laat ons leven in de kring.
't Licht der wereld wil Hij zijn,
dat verlost van angst en pijn.
Als wij er Hem om bidden.
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3376
Kom met Uw licht dat het duister verdrijft.
Kom met Uw woorden van vrede.
Kom met Uw liefde, Uw zeeg'nend verblijf.
Wendt Heer tot ons Uwe schreden.
Wees in ons leven de bron de fontein,
die ons verkwikkend zal laven.
Waarvan Gij het water zo helder laat zijn,
schenk ons Uw hemelse gaven.
Zuiver ons hart Heer, vernieuw ons bestaan,
wil ons van 't kwade bevrijden.
Zie in genade Uw kinderen aan,
kom met Uw heerlijk verblijden.
Spreek slechts een woord, dat verlost, uit Uw mond,
reik ons Uw hand wil ons leiden.
Wil ons genezen maak ons weer gezond.
Wil in Uw liefde ons weiden.
Heer Uw nabijheid, Uw stok en Uw staf,
laat die tot troost ons steeds wezen.
Draag ons in Uw liefde, die over het graf,
ons voor de dood niet laat vrezen.
Heer in Uw trouw en Uw liefde bewaard,
zullen wij eens mogen komen.
Naar Uw beloften als schapen vergaard,
door U geweid aan Uw stromen.
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4777
Wie kan het leed beseffen, de pijn, de ademnood,
die aan het kruis geleden, werd tot de bitt're dood?
Wie zou daarvan niet huiv'ren en gruwen als hij 't zag,
en zo een mens zag lijden, veroordeeld op een dag.
Met spijkers in zijn handen en voeten, scherp doorboord,
het kreunen en het zuchten, de doodsnood aangehoord.
Wie kan de blik verdragen, die worsteling die strijd,
die zo een mens doet slopen, als dorst zijn lippen splijt.
Wie blijft er onder 't kermen en smeken onberoerd,
als hij dit moest aanschouwen, elk woord verbijsterd snoert.
Een marteling die langzaam, een mensenleven snoeit,
totdat door felle koortsen, de levensgeest vervloeit.
Toch stonden vele mensen, eens om het kruis geschaard,
om toeschouwers te wezen, hoe zo'n klus werd geklaard.
Zij zagen daar hoe Jezus, Zijn laatste schreden deed,
en men Hem voor hun ogen ruw van Zijn kleed ontdeed.
Hoe men Zijn handen spreidde, daarin de spijkers sloeg,
en Hij voor Zijn belagers, aan God vergeving vroeg.
Ook sloeg men door Zijn voeten,de spijkers in het hout,
die taak was de Romeinen, als beulen toevertrouwd.
Er werden nog twee mensen gekruisigd aan Zijn zij,
en tot de dood veroordeeld, te hangen zoals Hij.
Zij waren beiden schuldig aan een bedreven moord,
en zich niet aan de wetten in Israel gestoord.
Wat is dan toch de reden van Jezus stervenslot,
alleen om dat Hij goed deed, zich noemde Zoon van God?
Hij heeft slechts door Zijn lijden de wil van God vervuld,
de wereld te bevrijden, van oordeel en van schuld.
En daarom moest Hij sterven, de wrede dood aan 't kruis,
opdat Hij zou ontsluiten, de weg naar 't Vaderhuis.
Hij heeft aan 't kruis gehangen, de helse pijn doorstaan,
en voor wie Hem aanschouden,die smarten ondergaan.
Men stond er onbewogen, bespottend, joelend bij,
Gij zijt toch onze koning, waar is Uw heerschappij?
Aan 't schouwspel kwam een einde toen Jezus gaf de geest,
toen sprak een der Romeinen, Hij is Gods Zoon geweest.
Hij heeft voor ons gedragen, de zondelast zo zwaar,
waarvan het kruis het teken is, Zijn liefdevol gebaar.
Wie onder ons zou in zijn liefd', zich offeren zoals Hij,
en aan het kruis ten ondergaan voor mensen zoals wij?
Geen mens ter wereld maakt die keus, vrijwillig voor dit leed,
het maakt mij stil dat Jezus wel, die keuze voor ons deed!
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4154
waar Hij mag heersen, waar Hij troont,
kent licht, kent rust, kent vrede.
Daar kent men het geheimenis,
van wat een mens in Christus is,
de bron van kracht, de reden.
Daar is een band, een diep contact,
dat dagelijks weer wordt opgepakt,
waar liefde wordt beleden.
Wanneer de liefde is ontvlamt,
die uit de hemelbronnen stamt,
verschijnt haar gloed naar buiten.
Een blijde glans straalt van 't gelaat,
daar waar men Christus binnen laat,
een vuurvlam niet te stuiten.
Die alles in haar gloed omvat,
laat spreken van die grote schat,
en dat ook blij wil uiten.
Waar Christus in de harten leeft,
die met Zijn heil de mens omgeeft,
weet men van eeuwig leven.
Daar put men uit de eeuw'ge bron,
waar 't nieuwe leven mee begon,
wat Hij ook u wil geven.
Want al wie Christus binnen laat,
wordt rijk gezegend en hij gaat,
voortaan met licht omgeven.
Hij neemt de lasten van U af,
en leidt u door Zijn herderstaf,
Hij is de GOEDE HERDER.
Wie bij de Heer zijn lasten laat,
vindt bij Zijn liefdewoorden baat,
en kan bemoedigd verder.
Elk hart dat aan Hem woonplaats biedt,
vindt troost en heling als hij ziet,
in Hem de Heer, zijn redder.
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3818
Het smartelijk kruis waaraan Hij werd gehangen,
met spijkers wreed door hand en voet doorboord.
Zijn vingers die zich door de scherpe pijn bevangen,
fel kromden bij de slagen in het hout gehoord.
Zijn lippen die vergevend woorden spraken,
tot hen wiens wiens hand de spijkers in Zijn lichaam joeg.
Genadeloos wisten zij die met kracht te raken,
terwijl Hij God de vader voor hun daad vergeving vroeg.
Gekroond met doornen, die Hem scherp doorstoken,
werd hij bespot, vernederd en gehoond.
Zo werd vervuld het woord dat eens is uitgesproken,
hoe God in Hem de wereld heil en redding toont.
Wie kan dit lijden dat Hij wilde dragen,
beseffen en doorgronden met geheel zijn hart?
De striemen en de wonden toegebracht, de slagen,
de eenzaamheid doorworsteld en de scherp gevoelde smart.
De aanblik van het kruis doet mij alleen maar gruwen,
stil overdenkend hoe die marteling mij raakt.
Dat Christus die in liefde voor ons niet deed schuwen,
wiens dood ons tot verloste mensen heeft gemaakt.
Het kruis waaraan Hij lijdend heeft gehangen,
en 't graf waaruit Hij glorierijk is opgestaan.
Kan slechts ons hart met dankbaarheid bevangen,
steeds als wij bij het kruis weer in gedachten staan.
Dit kruis leert aan ons ook ons kruis te kunnen dragen,
en daarin navolgers van Hem te mogen zijn.
Wetend dat Hij een zwaarder kruis eens heeft verdragen,
dan voor een mens maar mogelijk zou zijn.
Hij droeg der wereld schuld en al haar zonden,
een last die zwaarder is dan 't kruis dat op ons drukt.
Laat daarom klinken blij uit onze monden,
Hem lof die ons aan de vergetelheid der dood ontrukt.
Zijn sterven en Zijn uit de bitt're dood verrijzen,
Zijn overwinning van de dood bracht ons het licht.
Hij heeft de deur naar 's hemels rijke paradijzen,
door 't kruis ontsloten dat op Golgotha stond opgericht.
Maar ook ons kruis wil Jezus doen verlichtten,
daarin van dag tot dag ook mede drager zijn.
Opdat wij door de druk niet struikelen of zwichten,
maar op een dag met Hem ook overwinnaars zullen zijn.
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4971
die waait waarheen Gij wilt.
Die altijd nieuwe wegen vindt,
en harten blij doortrilt.
In taal en teken toont Gij ons,
het Goddelijke vuur.
Dat Gij op onze hoofden plaatst,
en in ons hart, zo puur.
Gij geeft de mensentong een stem,
die ons verbaasd laat staan.
Het blijde woord dat geeft Gij Hem,
wat ieder doet verstaan.
Gij heft de spraakverwarring op,
de klanken die elk hoort.
Zijn woorden in zijn eigen taal,
het land van zijn geboort'.
Gij plant in ons het liefdevuur,
dat opgloeit in ons hart,
En wilt voor onze levensduur,
de Trooster zijn in smart.
Gij schenkt Uw gaven zevenvoud,
een ieder die z' U vraagt.
En nimmer is een hart meer koud,
als het Uw vlammen draagt.
O Heilige Geest, Gij wervelwind,
daal zegenend op ons neer,
Met vuur dat mensen samenbindt
verbonden met de Heer.
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3561
Het woord tot ons gekomen,
dat van Gods toekomst spreekt.
Het licht waarvan wij dromen,
het licht dat nooit verbleekt.
Het land van de beloften,
waar vrede heersen zal.
Waar God naar Zijn geloften,
ons binnen leiden zal.
Dat zal aan ons geschieden,
wordt eens aan ons vervuld.
God zal Zijn licht ons bieden,
dat altijd ons omhult.
Zijn vrede zal ons dragen,
die gaat nooit meer teloor.
Dan zijn er nooit meer vragen,
maar zingen wij aldoor.
Ons hoogste lied in sferen,
het Gloria blij uit.
Geen kwaad zal ons meer deren,
wij dansen bij de fluit.
De leeuw zal vriendschap sluiten,
met koe, berin en schaap.
Een zuigeling valt buiten,
bij wolf en slang in slaap.
Gerechtigheid zal heersen,
geen onrecht zal meer zijn.
Gods trouw zal eeuwig heersen,
met liefd' voor groot en klein.
Op bergen en in dalen,
zal klinken blij het lied.
Zij zullen blij verhalen,
van zegen die Hij biedt.
De bomen en de bloemen,
ook zij brengen God d' eer.
De bijen zullen zoemend,
instemmend keer op keer.
De vreugd zal nooit verstommen,
niets wat haar breken kan.
Vaststaand zijn haar kolommen,
niets slaat haar in de ban.
De beken zullen vloeien,
blij ruisend door het land.
Waar alles rijk zal bloeien,
stil langs de waterkant.
Ja alles zal zich voegen,
en in volmaaktheid zijn.
Tot eeuwig welgenoegen,
in 's hemels zonneschijn.
Naar Jesaja 11: 1-10
Justus A. van Tricht
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Dijkstra, Lianne
- Categorie: Vrede
- Hits: 5614
Zinloos geweld
Waarom?
Waarom kunnen we niet in vrede met elkaar omgaan?
Waarom?
Altijd agressie, scheldende woorden,
Waarom?
Altijd de baas willen zijn.
Waarom kan het niet anders?
Waarom?
Laten we naar Jezus kijken.
Jezus wil liefde; liefde voor elkaar.
Met zinloos geweld bereik je niks,
Met liefde juist heel veel!
Lianne Dijkstra
27 april 2006
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Lijden
- Hits: 5732
Help,
Machteloze handen
roepen om hulp
Verlangen om
getroost te worden
is groot
Als een fontein
komt de pijn
naar boven drijven
Eindelijk durf ik
het los te laten
Het te laten gaan
Bevrijding
is mijn deel
van verlangen
Het voelt
Zo Goed!
Ik Zie een Poort
Wijd open staan
waardoor het Licht
komt stromen!!
Stromen van Zegen
komen mij tegemoet.
Tineke Ebing
27 april 2006