- Details
- Geschreven door: Melker, Wil
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 4300
en wist zijn
laatste avondmaal
één zou er gaan
voordat de haan
drie keer zou kraaien
de anderen zouden
volgen onder hoongelach
en spot bedolven
maar geloofde nog in
zijn messiaszijn ondanks
de kruisiging en pijn
hij had het lot met zijn
herrijzenis beschikt de mens
deelde in God met eigen ik
wil melker
13/04/2006
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 4307

Tijd voor vernieuwing
van oude inzichten
het kruis verdwijnt
achter de horizon
Het heeft zijn werk
gedaan.
Christus Symbool
van het Lijden
staat centraal voor
het onvermogen
om de Goddelijke
verbinding te vinden
in je zelf.
Houden van je zelf
is een Heilig moeten,
ga er niet achteloos
aan voorbij
leer van je zelf te houden
in Jezus Naam!
Tineke Ebing
12 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 5214
Het lege graf roept om verbazen,
het is een teken van Gods macht.
De doodsmacht blijft nog tijd'lijk razen.
maar hij verloor door God zijn kracht.
Zijn Zoon de eersteling der dagen,
is uit de doden opgestaan.
Een engel Gods doet ons gewagen,
het nieuwe leven vangt nu aan.
Hij is uit 't schaduwrijk verrezen,
de dooodse donkerheid weerstaan.
Hij heeft de dood zijn plaats gewezen,
door uit de doden op te staan.
Hij heeft zijn macht voor ons verbroken,
en aan die macht beperk gesteld.
God heeft het Paaslicht ons ontstoken,
in Christus onze sterke held.
Wat hebben wij nu nog te vrezen?
Want sterven is slechts slapen gaan.
God heeft aan ons Zijn macht bewezen,
de dood voor ons terneer te slaan.
Hij doet ons uit de doden wekken,
Hij roept ons tot een nieuw bestaan.
Wij mogen gelovig ziend ontdekken,
dat Jezus ons is voorgegaan.
Kom wees verheugd uw hart zij blijde,
God spreekt, een nieuwe toekomst wacht.
Want Christus staat ons sterk terzijde,
Zijn licht leidt door de wereldnacht.
Wij reizen naar de Grote Morgen,
waarheen de Heer ons op doet gaan.
Dan zullen Gods bazuinen zorgen,
in Christus ons weer op doen staan.
Het lege graf zij ons het teken,
dat God Zijn woord getrouw volbrengt.
En van ZIjn plan niet afgeweken,
Zijn kinderen het leven schenkt.
Laat ons dan blijde God bezingen,
zelfs in de dood blijft Hij nabij.
Nieuw leven laat Hij ons ontspringen,
Hij maakte ons in Christus vrij.
Justus. A van Tricht
11 april 2006
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 9858
de nacht is donker - hoor 't gehuil
geen stem - kan nu nog klinken
verbroken droom - verbroken dag
hoe bitter - is dít drinken
een twijg gebroken - van de stam
verslagen - afgelegd
mijn Redder - Heiland - Zoon van God
als mens - in 't graf gelegd.
de steen - van 't graf - drukt op mijn hart
litteken - op mijn ziel
De dood - snijdt ál het leven af
dit is de nacht - die viel
Hoe troosteloos - lijkt nu ons lot
hoe vormeloos - en leeg
Dit is de nacht - van het verdriet
die al het wit - verzweeg
---------------
Of… gloort er nog - een sprankje hoop
van Hem die schiep - het Licht
Belofte - door Zijn Woord - Zijn Zoon
waarvoor de dood - straks zwicht?
In 't donker - van immens verdriet
Schijnt zwak - het ochtendlicht
De stilte zwijgt - ontsteek de kaars
en geef elkander - zicht
De lange nacht - zál overgaan
Dé nieuwe dag - geboren
Het Licht der Wereld - opgestaan
Het donker - heeft verloren!
Uit: "Licht Verlangen"
- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Overlijden
- Hits: 9666
Vechten moest je, vechten,
om te bestaan in een wereld,
een wereld waarin je moest vechten.
Vechten voor jou bestaan;
Vechten, voor hoelang?
Vechten moest je, vechten,
om te blijven in een wereld,
een wereld die je zoveel pijn deed.
Vechten tegen die ziekte;
Vechten, voor hoelang?
Vechten wilde je, vechten,
voor je familie en je vrienden,
voor hen die zouden huilen om jou.
Vechten, voor ons;
Vechten, voor hoelang?
Vechten wilde je, vechten,
huil maar niet om mij, zoals je zei,
je stond op het punt de wereld te verlaten,
Vechten, huil niet om mij,
Vechten, Tot Hij je komt halen….
Vechten, het hoeft niet meer…….
Er is leven na de dood,
God kwam je halen, het was je tijd.
Wij vechten verder met een leeg gevoel,
Vechten met vrede en gemis.
Vechten, voor jou is de strijd voorbij,
Jij hebt de strijd gestreden, je mag rusten,
Rusten, in de armen van de Vader,
Rusten, Eeuwig zingen voor Zijn troon,
Rusten, vechten hoeft niet meer!
Lineke Huisman
10 april 2006
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 20417
Op die dag,
die verschrikkelijke vrijdag,
nam de wereld
een hand vol spijkers,
een balk en een hamer
en verwijderde Hem,
de Verlosser,
van de aarde.
‘Wij willen niet dat Deze koning over ons wordt!’
Hij hing aan het kruis
in diepe duisternis.
Weg van de hemel,
weg van de aarde.
‘Mijn God!’
Van God en mensen verlaten.
Op die dag,
die Goede Vrijdag,
aanvaardde God
het offer van Zijn Zoon.
Zodat ik nooit meer
van God verlaten zou zijn.
Mijn God werd mijn Vader.
Jannie de Paauw
Uit de bundel; Een hand vol vrede
10 april 2006
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4320
Kijken doe je met je hart.
Luist’ren met je ogen.
Spreken lukt met ieder woord
zuiver afgewogen.
Troosten is iets dat je door
eigen leed zult leren
en door niet zo groot te zijn
kun je groei vermeren.
Het is alles anders dan
je vaak denkt te weten,
want wat echt van waarde blijkt
is zo snel vergeten.
Je moet wel iets dieper gaan,
tot jezelf inkeren
om de grondbegins’len van
wijsheden te leren.
Sterkte komt uit zwakheid voort.
Tweedracht baart vergeven.
’t Sterven van de oude mens
laat wat nieuw is leven.
’t Is maar hoe je alles ziet:
kijken, luist’ren, spreken
kan de hemel in je hart
ruimschoots openbreken!
Frits Deubel
10 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5464
Hij was een volgeling van de Heer,
die 't komend koninkrijk verwachtte.
Hopend op status en op eer,
en de Romeinen zeer verachtte.
Hij was van Jezus de kassier,
voor wie hij al het geld beheerde.
Hij bleek geen mens voor speels vertier,
maar luist'rend naar wat Jezus leerde.
Maar naar gelang de tijd verstreek,
vervlogen langzaam Judas dromen.
Zoals hij naar de toekomst keek,
hij zag het koninkrijk niet komen.
Waarvan de Heer gesproken had,
daarom verkoos hij andere wegen.
Hij trok zijn plan en ging op pad,
hij was niet langer voor, maar tegen.
Hij wist niet dat het koninkrijk,
niet door geweld op aard' zou komen.
Maar eenmaal binnen handbereik,
wanneer Gods tijd daarvoor gekomen.
Want Judas had een ander beeld,
hij wilde vechten, wilde strijden.
Had de Romeinen graag gekeeld,
die 't volk van Israel lieten lijden.
Aan Judas werd een bod gedaan,
de Heer en Heiland te verraden,
Nam dertig zilverlingen aan,
zonder dat hij zich deed beraden.
Toen heeft hij zijn tijd afgewacht,
om met een kus Hem te verraden.
Kwam tot Hem in die laatste nacht,
verbitterd, kennend geen genade.
Toen werd de Heiland weggevoerd,
met touw zijn handen saam gebonden.
Dat strak en stevig aangesnoerd,
om beide polsen werd omwonden.
De krijgsmacht bracht Hem voor 't gerecht,
waar koning,landvoogd, zouden spreken.
Maar Jezus heeft haast niets gezegd,
en toen naar Judas omgekeken.
Toen Judas Jezus blikken zag,
werd hij door grote schaamt' bevangen,
En heeft zichzelf toen op die dag,
aan een hoge boom opgehangen.
Nadat hij 't geld voor zijn verraad,
de tempel krachtig in deed smijten.
Maar 't was voor Judas reeds te laat
door schuld die hart en ziel deed splijten.
Justus. A. van Tricht
10 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 4952
Met d' ogen op het kruis gericht,
zie ik de Heer en Heiland hangen.
Tranen drupp'len van mijn gezicht,
stil stromend over beide wangen.
Ik zie een schouwspel hard en wreed,
ik zie een onbegrijpelijk lijden.
Ik kijk naar bovenmenselijk leed,
maar kan de aanblik niet vermijden.
Ik zie een mens met doornenkroon,
met spijkers door zijn voeten, handen.
Die dragen doet het zondeloon,
van mij en die van 's werelds schande.
Hij werd geslagen en veracht,
gehoond bespot en werd verraden.
En schuldloos naar het kruis gebracht,
want Hij deed enkel liefdedaden.
De pijn de wondkoorts die Hem kwelt,
trekt door zijn lichaam felle krampen.
De dorst waardoor zijn tong opzwelt,
komt door de zon die staat te dampen.
Maar zelfs een moordenaar aan 't kruis,
die zich in nood tot Hem doet keren.
Belooft Hij nog het Vaderhuis,
de toegang tot de hemelsferen.
Zijn moeder schenkt Hij weer een zoon,
voor beiden is Hij weer een hoeder.
Hij sprak tot hen met zachte toon,
wees tot een zuster en een broeder.
Zij keken beiden naar omhoog,
Hij zag de tranen in hun ogen.
Geroerd door Jezus liefd'betoog.
Hij bleef tot 't laatst met hen bewogen.
Wanneer plots 't wolkendek zich sluit,
en donkere wolken zich verspreiden.
Schreeuwt Hij verlatenheid luid uit,
tot God de Vader, al zijn lijden.
Maar voor zijn oog aan 't kruishout brak,
en Hij zijn geest aan God deed geven.
Klonk uit zijn mond: Het is volbracht!
toen vlood uit Hem het laatste leven.
Verbijsterd blijf ik daar nu staan,
bij alles wat ik deed aanschouwen.
Ziend wat de Heer werd aangedaan,
zijn liefd' tot 't einde stil beschouwen.
Die Hem zijn leven heeft gekost,
de weg verkoos van 't smartelijk lijden.
Maar mij, de wereld heeft verlost,
van zond' en schulden deed bevrijden.
Justus. A. van Tricht
10 april 2006
- Details
- Geschreven door: Verhoef, Coral
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 7578
Door Jezus lijdend sterven aan het kruis betaalde Gods Zoon
een iosprijs rondom de zonde
Schonk verlossing
door Zijn bloed
wiens mij bevrijde
men sloeg hem vele wonden
Jezus stil beraad
tot Godzijn Vader heeft verklaard UW wil O God mijn Vader zal geschieden
Want alzo had God de wereld lief
Door Jezus onschuldig
lijdend sterven aan het Kruis
sloeg God de mensheid juist
Jezus sprak
toen het offer
bijna was volbracht
Vader in Uw handen
beveel ik mijne Geest
Ik heb voleindigd het werk
dat U mij bevolen heeft
te doen
God legde zijn hand en
tilde Jezus boven
alle Hemelen uit
Evenredig schonk God ons
in de Heilige Geest verenigd
De Drie Enige Eenheid
welke ik aanbidden mag
Abba Groot Almachtig Vader
Coral Verhoef
10 april 2006
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 7096
Is het nog steeds een groot feest,
of denkt U meer aan het hier en het nu
en is het niet meer zoals het is geweest ?
Vroeger ging een ieder naar de kerk,
om het blijde Paasfeest te beleven,
het onbegrijpelijke wonder van Gods werk
Dat Hij zijn leven voor ons heeft gegeven.
Het is nog precies zo, vandaag de dag,
we mogen feestvieren en blijde zingen,
waarin het lied niet zwijgen kan en mag
over die wonderlijke grote dingen.
Jezus, die onze Heiland wil zijn,
Heeft voor ons de dood overwonnen,
Voor een ieder, groot en klein,
Een geheel nieuw leven is begonnen.
Om ons te redden is Hij opgestaan,
Voor deze wereld heeft Hij geleden,
En heeft de lijdenstijd doorstaan,
Hij heeft voor ons de strijd gestreden.
Halleluja, lof zij de Heer,
Die eeuwig leeft.
Zijn naam zij al de eer.
Hij die ons het leven geeft.
Nu hebben wij niets te vrezen,
Jezus leeft en wij met Hem.
Hij is uit het graf verrezen,
Luister dan naar Zijn stem.
Laten wij zoals het altijd is geweest,
De opstanding van Jezus gedenken,
van harte, vrolijk en blij van geest
en Hem ons vertrouwen schenken.
Fedde Nicola
10 april 2006
http://www.christelijkegedichten.tk
- Details
- Geschreven door: Wijgerden, Cees van
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 5257
Denkend aan Pasen
zie ik "het kruis".
Maar elk jaar anders:
"Ik ben de weg".
Vandaag sta je in het zonlicht
en morgen ben je misschien afgeschreven.
"Ik ben de waarheid"
Vandaag is het hosanna
en morgen kruisigt Hem.
"Ik ben het leven"
Waar de "waarheid"
en verleden samenkomen
worden oordelen geveld
levens kapot gemaakt.
U bent diep gegaan,
tot aan het kruis
en dat voor die ander
maar ook voor mij.
Cees van Wijgerden
9 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 7932
Al wat u heeft te dragen,
draag dat tesaam met Hem.
U mag verlichting vragen,
van lasten, uw beklem.
Laat alles bij Hem achter,
wat u niet dragen kunt.
Hij maakt het juk u zachter,
Zijn troost wordt u vergunt.
Ga niet alleen door 't leven,
maar vlucht steeds tot de Heer.
Hij zal u d' uitkomst geven,
in elke nood steeds weer.
Hij schenkt uw hart Zijn vrede,
Hij brengt uw ziel tot rust.
Hij reist steeds met u mede,
maakt van Zijn liefd' bewust.
Alleen de Heer kan schenken,
dat wat geen mens ooit kan.
Met 't nodige gedenken,
Hij heeft met u Zijn plan.
Al blijft soms lang verborgen,
wat Hij voor u beschikt.
De Heer zal voor u zorgen,
die in de toekomst blikt.
Wacht maar op wat zal komen,
op wat Hij u bereidt.
Want Hij vervult uw dromen,
op Zijn bestemder tijd.
Laat u door Hem verrassen,
Hij maakt Zijn woorden waar.
Schenkt wat bij u doet passen,
met een gul liefd'gebaar.
Justus. A van Tricht
9 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3443
Heer laat mijn ogen helder zien,
en laat mijn oren duidelijk horen.
Dat ik door 't liefd'gebod U dien,
mijn weg geleid wordt in Uw sporen.
Schenk mij een hart dat is vervuld,
met ruimte en aandacht voor de mensen.
Met hen begaan, bezit 't geduld,
dat handelt naar Uw woord, Uw wensen.
Ik vraag schenk wijsheid mij o Heer,
in handel, wandel en in spreken.
En toon mij in Uw liefd' steeds weer,
waar 'k faalde en bleef in gebreken.
Schenk mij de kracht om voort te gaan,
om d' opdracht van U te vervullen.
Makend voor liefde steeds ruimbaan,
wil met haar mantel mij omhullen.
Betoon mij Uw genade Heer,
laat 't liefdevuur in mij steeds branden.
Geef dat ik telkens in die sfeer,
mijn voeten richt en reik mijn handen.
Maak dat Uw woord de muren slecht,
die mensen van elkander scheiden.
Waar onrecht heerst, herstel het recht,
dat vrijheid schept en doet bevrijden.
Justus. A. van Tricht
9 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3917
Wat God mij geeft,
dat kan geen mens mij ooit vergoeden.
Die mij omgeeft,
beschermen doet behoeden.
Wiens hand mij leidt,
wiens woord mij is tot zegen.
Die mij bevrijdt,
en gaat met mij Zijn wegen.
De Heer is Hij,
almachtig zijn Zijn wonderwerken.
Want Hij toont mij,
Zijn liefde die doet sterken.
Hij geeft gehoor,
luistert naar mijn gebeden.
Leent mij Zijn oor,
komt tegemoet getreden.
Wie ben ik mens,
als God mijn leven niet zou leiden.
Dat naar ZIjn wens, gericht is op bevrijden.
Hij is mijn rots,
mijn vesting, mijn betrouwen.
De woorden Gods,
zijn waar ik op doe bouwen.
Justus. A van Tricht
9 april 2006
- Details
- Geschreven door: Verhoef, Coral
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3796
Gods liefde zegt gij
die in mij gelooft
Door u heen zal mijn
kracht gaan
getuigende
mijn grote liefde
want Vader van U
wil ik ontvangen
niet zo als ik het wil maar
zo als U beschikt o Heer
Alleen U neem ik aan
als mijn verlosser
Van U alleen ontvang ik die
Niet om wat ik deed
maar om wat U deed
U op Gogoltha volbracht heeft
Bij U God
leg ik al mijn ongeloof af
Door U teleren kennen Heer
vestig ik al mijn hoop op U
Ik ontvang de heilige geest
wiens kracht in mij komt wonen
Afstand doe ik van al mijn zonden
Op U stel ik mijn vertrouwen
in UW woord geloofik
U heeft recht op mijn liefde en mijn trouw
Coral Verhoef
8 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Hemelvaart
- Hits: 6717
Hemelvaart

Hemel en Hel
Vertegenwoordigd
op aarde,
Menselijke Normen
en Waarden,
werden overstegen
bij Jezus Hemel
opname.
Liefdevol,
Goedertieren
en mededogen
waren
Jezus kenmerken.
Durven wij het aan
Hem na te streven?
Met Liefde en Aandacht
te werken aan een
Betere Wereld?
Het begint bij je zelf!
Leven, Liefhebben
en Delen met elkaar,
Zou ons dat gaan lukken
Dit jaar???
Tineke Ebing
6 april 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5195
de stilte van hun staan
wachten op openbarsten
in bloesemvreugde
dat
vertellen ze mij
hun leven in licht
verteerbare zonneschijn
zweeft mij aan
hoe
begeesteren ze mij
lijf zijnde zoals zij
maar
geest zijnde zoals Hij
sta ik als een boom
met mijn takken
in Zijn Licht.
Lieve Steenberghs
7 april 2006
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 5994
De stilte
vol herinnering
ligt om mij heen.
De kilte
van de eenzaamheid
zegt mij, ik ben alleen.
De hoop,
dit duurt niet lang,
geeft mij weer zicht.
De warmte
van het weerzien,
maakt het licht.
Ik tel de dagen.
Jannie de Paauw
7 april 2006
uit de bundel; Laat los, houd vast
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5061
God liet mij in de hemel kijken.
Waarin ik binnentrad met schroom,
Hem op Zijn gouden troon zag prijken.
De Heer wees mij een engel aan,
die aan zijn hand mij rond zou leiden.
Liet mij door s' hemels zalen gaan,
met koren zingend van verblijden.
Ik was verbaasd door gloed en glans,
van al de hemelschitteringen.
Met om mij heen de stralenkrans,
van 't licht dat blij mij deed omringen.
'k Zag huizen, straten, rijk gesierd,
waarin Gods kinderen wonen.
Van goud, waarin werd feest gevierd,
die God hun lof betonen.
Er stonden tafels rijk gedekt,
met spijs en uitgelezen wijnen.
In al die zalen uitgestrekt,
verzorgd door 's hemels serafijnen.
De sfeer was werkelijk uniek,
met niets te evenaren.
Er klonk ook schitterende muziek,
gemaakt door engelenscharen.
De schoonheid van het hemelrijk,
straalde uit naar alle kanten.
Het gaf van 's Heren grootheid blijk,
en rijk bezet met diamanten.
Fonteinen bruisten overal,
er waren groene weiden.
En frisse wateren duizend tal,
die door de Godsstad leiden.
Toen d' engel m' alles had getoond,
liet hij mij terug doen keren.
Nadat de Heer mij had beloond,
op 't uitzicht van Zijn sferen.
Ontwaakt aan 't einde van de nacht,
gestreeld door zonnestralen,
Weet ik wat m' in de hemel wacht,
als God mij thuis laat halen.
Justus. A van Tricht
7 april 2006
- Details
- Geschreven door: Verhoef, Coral
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3254
handen in elkaar
vormen een licht
dat zuiver straalt
in al zijn vormen
daalt het op zijn kerken neer
uit het duister stijgt de zin
van mijn bestaan
het orgel zwelt aan en vult de ruimte .
Coral Verhoef
7 april 2006
- Details
- Geschreven door: Verhoef, Coral
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3627
een licht lichter
dan alle lichten
is mij opgegaan
als een kaars hoopvol
vanuit breekbarehoeken
klarend mijn ziel
met het zicht
op morgen
elk van ons
wordt verwacht.
Coral Verhoef
7 april 2006
- Details
- Geschreven door: Boorsma-Navest, M.A.
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 4435
Wat kan er in dit leven
Ons meer vreugde geven
Dan de woorden..... het is volbracht..
Houdt goede moed, IK heb de wereld overwonnen.
En geeft Zelf de nodige kracht
Om te volharden tot het einde.
Waar Hij vol liefde op ons wacht
alle tranen zal Hij drogen
verdriet is voorgoed voorbij
Jezus lijden,sterven en opstaan
Zijn van grote betekenis
zowel voor u als voor mij.
M.A. Boorsmanavest
7 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3563
Ik weet dat je over mijn schouder doet kijken.
vanuit de onzichtbare wereld vandaan.
En dat je het liefste mij zou doen vertellen,
hoe daarheen je reis was naar 't nieuwe bestaan.
Nadat je van hier nu naar daar bent vertrokken,
daar bent in een sfeer nog voor mij onbekend.
Ik weet dat het licht van de hemel deed lokken,
en voortaan voor altijd bij Jezus nu bent.
Maar 'k weet 't is niet mogelijk om te vertellen,
wat jij in de hemelse sferen beleefd.
Wel weet ik dat zorgen je daar niet meer kwellen,
en dat daar Gods liefde je altijd omgeeft.
Bij Vader en Zoon doe je voortaan nu wonen,
daar is nu voortaan nu je veilig tehuis.
Waar d' engelen aan je de ruimte doen tonen,
d' onmetelijke ruimte van het Vaderhuis.
Je zult daar geliefden, bekenden weer treffen,
met hen in de arm door de hemel doen gaan.
De glans en de vreugd van de hemel beseffen,
die je nu voor eeuwig voor ogen zal staan.
Wij zullen elkander vast eenmaal ontmoeten,
leidt mij dan als vroeger maar rond aan je hand.
Wij zullen elkaar dan in Gods vreugd begroeten,
hernieuwend bij 't weerzien, de verbroken band.
(Bij het overlijden van mijn moeder.)
Justus. A. van Tricht
7 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5323
hoe sneller mijn hart in mijn binnenste klopt.
Geopend zijn armen, trad hij mij snel nader,
de vreugde in zijn hart had hij niet weggestopt.
Hij deed mij verblijdt in zijn armen weer sluiten,
en nam mij als zijn kind genadig weer aan.
Met vreugd' in zijn ogen, deed zijn mond zich uiten,
en zacht klonk zijn stem: Kind waar kom je vandaan.
Met kleren verfomfaaid, gescheurd en geschonden,
met handen en voeten bebloed en vereelt.
Heb ik hem beleden mijn fouten mijn zonden,
verteld van mijn leven met varkens gedeeld.
Nadat ik mijn erfdeel van hem deed verkwisten,
met "vrienden" en "vrouwen" en drankfeest gepaard.
Door schulden te maken en eind'loze twisten,
hem zeggend ik ben u als zoon niets meer waard.
Maar vader hij heeft voor mij anders besloten,
hij nam mij met blijdschap weer op in zijn huis.
Vergevende mij hoe ik hem had verdroten,
aanrichtend een feestmaal, voor mij bij hem thuis.
Hij heeft mij opnieuw, in mijn eer doen herstellen,
mijn lompen verwisseld, schonk mij een nieuw kleed.
Ik heb hem toen over mijn schaamt' doen vertellen,
voor alles wat hij weer in liefd' voor mij deed.
De klacht van mijn broeder, wou vader niet horen,
maar sprak met zijn woorden vermanend hem toe.
Waarom met je boosheid,mijn vreugde verstoren,
om 't kalf wat ik slachtte, 'k beslis wat ik doe.
Wees blijde met mij om hem die was verloren,
is wedergekeerd tot zijn ouderlijkhuis.
Ik heb hem vergeven en hij doet behoren,
voortaan hier bij mij is zijn veilig tehuis.
Justus A. van Tricht