- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4184
De maan
is in de waan
een bord vanillepap te zijn,
maar 't is een gein-
tje : z'is gewoon
een beetje schoon
aan 't schijnen
aleer te verdwijnen
in de buik van de oceaan,
de vanillepap-maan .
De mens
heeft de tendens
een kind van God te zijn,
maar het doet pijn
aan zijn eigenwaan
wanneer hij gaat verstaan
wie hij daarvoor nodig heeft :
de God die stierf en leeft.
Volgt hij die tendens,
de vanillepap-mens ?
is in de waan
een bord vanillepap te zijn,
maar 't is een gein-
tje : z'is gewoon
een beetje schoon
aan 't schijnen
aleer te verdwijnen
in de buik van de oceaan,
de vanillepap-maan .
De mens
heeft de tendens
een kind van God te zijn,
maar het doet pijn
aan zijn eigenwaan
wanneer hij gaat verstaan
wie hij daarvoor nodig heeft :
de God die stierf en leeft.
Volgt hij die tendens,
de vanillepap-mens ?
Lieve Steenberghs
ingezonden 3 april 2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Overlijden
- Hits: 7198
Mijn zijn
is bij Uw doodgaan
tenonder gegaan.
Bij Uw opstaan
kwam ik tevoorschijn
in de zonneschijn.
De nacht
zal bij het opdagen
van Uw vuurwagen
tot een waas vervagen.
Dan zal Uw pracht
stralen van kracht.
is bij Uw doodgaan
tenonder gegaan.
Bij Uw opstaan
kwam ik tevoorschijn
in de zonneschijn.
De nacht
zal bij het opdagen
van Uw vuurwagen
tot een waas vervagen.
Dan zal Uw pracht
stralen van kracht.
Lieve Steenberghs
ingezonden 2 mei 2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 5219
Mijn liefste, mijn liefste,
een regen van sterren
zond mij Uw stem
uit een nacht, zwart
van stilte
en kilte
vertelde me vergeten verhalen
over U en mij,
over hoe U mij schiep,
over hoe ik wegliep
om te verdwalen
in de maatschappij.
Maar toen U mij riep
en zei :
'Mijn liefste, mijn liefste',
wist ik :
een regen van sterren zond mij Uw stem
uit een nacht, zwart van stilte.
En ik wilde,
mijn Geliefde, ik wilde.
een regen van sterren
zond mij Uw stem
uit een nacht, zwart
van stilte
en kilte
vertelde me vergeten verhalen
over U en mij,
over hoe U mij schiep,
over hoe ik wegliep
om te verdwalen
in de maatschappij.
Maar toen U mij riep
en zei :
'Mijn liefste, mijn liefste',
wist ik :
een regen van sterren zond mij Uw stem
uit een nacht, zwart van stilte.
En ik wilde,
mijn Geliefde, ik wilde.
Lieve Steenberghs
ingezonden 28 maart 2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2783
Kom met Uw mantel, Koning,
omwikkel mijn wezen,
mijn denken en mijn vrezen.
Kom en maak in mij Uw woning.
Kom met Uw muren,
wordt mijn toren van kracht,
mijn veiligheid in de nacht
waar ik naartoe kan sturen.
Kom Koning, met Uw armen,
houdt mij reddend vast.
Neem weg, 't lawaai en de last.
Ik wil mij aan U verwarmen.
Kom Koning want ik wil
de wereld buiten sluiten,
de vensters sluiten buiten
om U te loven, stil.
Kom Koning, laat mij U verhogen,
U zeggen : ik heb U lief,
ik aanbid U, ik heb U lief,
zo hoog tot aan de regenbogen.
omwikkel mijn wezen,
mijn denken en mijn vrezen.
Kom en maak in mij Uw woning.
Kom met Uw muren,
wordt mijn toren van kracht,
mijn veiligheid in de nacht
waar ik naartoe kan sturen.
Kom Koning, met Uw armen,
houdt mij reddend vast.
Neem weg, 't lawaai en de last.
Ik wil mij aan U verwarmen.
Kom Koning want ik wil
de wereld buiten sluiten,
de vensters sluiten buiten
om U te loven, stil.
Kom Koning, laat mij U verhogen,
U zeggen : ik heb U lief,
ik aanbid U, ik heb U lief,
zo hoog tot aan de regenbogen.
Lieve Steenberghs
ingezonden 1 april 2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 5058
je bent
niet dood
je ogen
groot
en bewogen
stralen
vertellen verhalen
zonder verdriet
je bent zeker niet
dood
ik weet
je leeft
je hebt de scherven
overleeft
bij 't sterven
je zwaait je springt
je klinkt
zo hemelsblij
ik weet dat jij
leeft
ik denk
je danst
je gezicht
omkranst
met licht
je lacht je zingt
het klinkt
zo hemelsblij
ik denk dat jij
danst
niet dood
je ogen
groot
en bewogen
stralen
vertellen verhalen
zonder verdriet
je bent zeker niet
dood
ik weet
je leeft
je hebt de scherven
overleeft
bij 't sterven
je zwaait je springt
je klinkt
zo hemelsblij
ik weet dat jij
leeft
ik denk
je danst
je gezicht
omkranst
met licht
je lacht je zingt
het klinkt
zo hemelsblij
ik denk dat jij
danst
Lieve Steenberghs
ingezonden 17 april 2005
- Details
- Geschreven door: Steenbeek, Ingrid
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 6183
in de glans van Uw Naam,
een brandend riet,
meer niet.
Elk welklinkend woord
stoort.
Slechts zijn
een ziel voor Uw Aanschijn :
hout,
dat z'n handen vouwt
en brandt
aan de binnenkant
want
U bent de zon, ik de plant,
U, de Bron, ik dorstig land.
U overwon, ik sta in brand.
U bent, en ik ?
ik aanbid.
een brandend riet,
meer niet.
Elk welklinkend woord
stoort.
Slechts zijn
een ziel voor Uw Aanschijn :
hout,
dat z'n handen vouwt
en brandt
aan de binnenkant
want
U bent de zon, ik de plant,
U, de Bron, ik dorstig land.
U overwon, ik sta in brand.
U bent, en ik ?
ik aanbid.
Lieve Steenberghs
ingezonden 28 maart 2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5333
Staren naar de maan:
wij aardlingen draaien en draaien en
zo gaan de jaren, de jaren
en ergens tussen de sterren
kringelt een weg naar omhoog,
hoog, hoog,
als rook, wierook,
tot boven waar 'k geloof
dat God woont.
Die God : Hij is m'n Vader.
Hij maakte de aarde
en mij erop, gij erop, zoveel erop
en er rond, morgend- en avondstond
en tussen de zonnen en manen door
daalt een kronkelend spoor
hoor, hoor
van woorden, zoete akkoorden :
Hij heeft mij lief
lief, lief.
wij aardlingen draaien en draaien en
zo gaan de jaren, de jaren
en ergens tussen de sterren
kringelt een weg naar omhoog,
hoog, hoog,
als rook, wierook,
tot boven waar 'k geloof
dat God woont.
Die God : Hij is m'n Vader.
Hij maakte de aarde
en mij erop, gij erop, zoveel erop
en er rond, morgend- en avondstond
en tussen de zonnen en manen door
daalt een kronkelend spoor
hoor, hoor
van woorden, zoete akkoorden :
Hij heeft mij lief
lief, lief.
Lieve Steenberghs
ingezonden 3 april 2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2906
Wat kom je doen, mijn liefste?
Ik ben gekomen om U te zoeken, mijn Geliefde,
in het nazomerbos, zo alleen,
ver weg van alles en iedereen.
De populierendreef ben 'k doorgelopen,.
tussen de struiken ben ik doorgekropen,
over modder en regenplassen gesprongen
en 'k heb de koelte opgezogen in mijn longen.
Maar 'k hoefde niet ver te gaan :
temidden van 't bos zag ik U staan.
Immense vreugde welde in mij op
en voerde mij naar de hoogste top.
'k Voelde Uw glimlach naar mij toezweven
en 'k heb U mijn glimlach teruggegeven.
Ergens onderweg tussen U en mij
hebben ze zich vereend, de lach van ons allebei.
Wat kwam je dan doen m'n liefste ?
Ik kwam toch om U te zoeken, m'n Geliefde,
om U te zeggen : 'Ik hou van U,
hier 's mijn hart, neem het nu.'
Ik ben gekomen om U te zoeken, mijn Geliefde,
in het nazomerbos, zo alleen,
ver weg van alles en iedereen.
De populierendreef ben 'k doorgelopen,.
tussen de struiken ben ik doorgekropen,
over modder en regenplassen gesprongen
en 'k heb de koelte opgezogen in mijn longen.
Maar 'k hoefde niet ver te gaan :
temidden van 't bos zag ik U staan.
Immense vreugde welde in mij op
en voerde mij naar de hoogste top.
'k Voelde Uw glimlach naar mij toezweven
en 'k heb U mijn glimlach teruggegeven.
Ergens onderweg tussen U en mij
hebben ze zich vereend, de lach van ons allebei.
Wat kwam je dan doen m'n liefste ?
Ik kwam toch om U te zoeken, m'n Geliefde,
om U te zeggen : 'Ik hou van U,
hier 's mijn hart, neem het nu.'
Lieve Steenberghs
ingezonden 1 april 2005
- Details
- Geschreven door: Lips, Ria
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 6305
Gij bent de weg, de waarheid
en het leven,
ondanks mijn angst is er de
zekerheid
dat mij niets kan overkomen,
ik word door Uw hand geleid.
Wat U ook van mij vraagt,
ik kan het dragen.
U helpt mij
op al de wegen die ik ga.
"Ik ben de weg,
de waarheid en het leven"zegt Gij.
"Geloof je dat?"
en ik zeg: "JA".
en het leven,
ondanks mijn angst is er de
zekerheid
dat mij niets kan overkomen,
ik word door Uw hand geleid.
Wat U ook van mij vraagt,
ik kan het dragen.
U helpt mij
op al de wegen die ik ga.
"Ik ben de weg,
de waarheid en het leven"zegt Gij.
"Geloof je dat?"
en ik zeg: "JA".
Ria Lips
ingezonden 28 april 2005
- Details
- Geschreven door: Lips, Ria
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 4629
je bent gered ,
Hij heeft je naam zacht
uitgesproken terwijl er liefde in
Zijn ogen lag
zei Hij: "kom kind je hebt
genoeg geleden, verlaat dat
lichaam maar, het mag.
Ik stuur mijn engelen om je op te
halen
met liefde word je hier verwacht,
En wat je leed hoef je nooit meer
te lijden
Kom maar naar huis, het is
volbracht."
Hij heeft je naam zacht
uitgesproken terwijl er liefde in
Zijn ogen lag
zei Hij: "kom kind je hebt
genoeg geleden, verlaat dat
lichaam maar, het mag.
Ik stuur mijn engelen om je op te
halen
met liefde word je hier verwacht,
En wat je leed hoef je nooit meer
te lijden
Kom maar naar huis, het is
volbracht."
Ria Lips
ingezonden 28 april 2005
- Details
- Geschreven door: Lips, Ria
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 10520
Haartjes zo blond,
toen jij werd geboren,
zo volmaakt
als een mensje kon zijn .
Wisten wij niet dat
het zo kort zou duren,
geluk, werd ondragelijke pijn.
Hoe konden wij weten,
dat het lot zou beslissen,
Voor jou kwam de eeuwige rust.
Voor ons kwam de wanhoop,
het niet kunnen begrijpen,
nadat jij voor het laatst was gekust.
toen jij werd geboren,
zo volmaakt
als een mensje kon zijn .
Wisten wij niet dat
het zo kort zou duren,
geluk, werd ondragelijke pijn.
Hoe konden wij weten,
dat het lot zou beslissen,
Voor jou kwam de eeuwige rust.
Voor ons kwam de wanhoop,
het niet kunnen begrijpen,
nadat jij voor het laatst was gekust.
Ria Lips
ingezonden 28 april 2005
- Details
- Geschreven door: Lips, Ria
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3824
Als mensen mij ontroeren
en ik leef me met hun verdriet.
Als ik me zorgen maak of ze het
redden
wanneer ik huil als men geen
uitkomst ziet.
Als ik anderen zo kan helpen
dat men troost vindt in wat ik zeg
mijn eigen zorgen onbelangrijk
vindt
dan ben ik op de goede weg.
en ik leef me met hun verdriet.
Als ik me zorgen maak of ze het
redden
wanneer ik huil als men geen
uitkomst ziet.
Als ik anderen zo kan helpen
dat men troost vindt in wat ik zeg
mijn eigen zorgen onbelangrijk
vindt
dan ben ik op de goede weg.
Ria Lips
ingezonden 28 april 2005
Vroeger
dat is het verleden.
Vroeger
is haar lieve lach
Vroeger
is het zorgen dat ze deed
wat ik toen niet zag.
Vroeger
dat is koffie drinken.
Vroeger
als ik denk aan toen,
zoveel heb ik nagelaten
wat ik nu niet meer kan doen.
In dat kleine woordje "vroeger"
ligt zoveel , nu weet ik pas
hoeveel ik ben kwijt geraakt
en hoe gelukkig ik toen was.
dat is het verleden.
Vroeger
is haar lieve lach
Vroeger
is het zorgen dat ze deed
wat ik toen niet zag.
Vroeger
dat is koffie drinken.
Vroeger
als ik denk aan toen,
zoveel heb ik nagelaten
wat ik nu niet meer kan doen.
In dat kleine woordje "vroeger"
ligt zoveel , nu weet ik pas
hoeveel ik ben kwijt geraakt
en hoe gelukkig ik toen was.
Ria Lips
ingezonden 28 april 2005
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5822
terwijl de Koning statig binnentreedt
waren al de genoden al gekomen
doch echter één zonder bruiloftskleed
“vriend…, hoe zijt gij ingekomen?”
hij dan terstond verstomd zijnd geraakt
werd geworpen in die eeuwige pijn
ook voor mij is dat kleed genoodzaakt
wil het voor eeuwig wel met me zijn
de bruiloft is in het geheel bereid
en ook ik heb ‘n uitnodiging ontvangen
doch ik meen ‘ik heb echt geen tijd’
vanwege zo veel andere belangen
‘k werd als kerkmens zelfs eerst genood’
doch ík heb die uitnodiging versmaad
waarna Hij de dienstknechten gebood
ga uit, en nodigt er dán van de straat
en die ander verstond des dienstknechts taal
en het kleed werd hém tot een beloning
en zie… hij ging in tot die bruiloftszaal
en zag de heerlijkheid van die Koning
hem volgend bleef ik nakijkend ‘roepen’
nog tijdig bij die bruiloft te mogen horen
want er staat: ‘ velen zijn er geroepen
doch slechts weinigen zijn uitverkoren’
denkend aan mijn versmade uitnodiging
om ook in dat kleed daar te mogen staan
gevoelde ik dat niet die ander mij voorging
doch dat ikzèlf die ander heb voor laten gaan!
waren al de genoden al gekomen
doch echter één zonder bruiloftskleed
“vriend…, hoe zijt gij ingekomen?”
hij dan terstond verstomd zijnd geraakt
werd geworpen in die eeuwige pijn
ook voor mij is dat kleed genoodzaakt
wil het voor eeuwig wel met me zijn
de bruiloft is in het geheel bereid
en ook ik heb ‘n uitnodiging ontvangen
doch ik meen ‘ik heb echt geen tijd’
vanwege zo veel andere belangen
‘k werd als kerkmens zelfs eerst genood’
doch ík heb die uitnodiging versmaad
waarna Hij de dienstknechten gebood
ga uit, en nodigt er dán van de straat
en die ander verstond des dienstknechts taal
en het kleed werd hém tot een beloning
en zie… hij ging in tot die bruiloftszaal
en zag de heerlijkheid van die Koning
hem volgend bleef ik nakijkend ‘roepen’
nog tijdig bij die bruiloft te mogen horen
want er staat: ‘ velen zijn er geroepen
doch slechts weinigen zijn uitverkoren’
denkend aan mijn versmade uitnodiging
om ook in dat kleed daar te mogen staan
gevoelde ik dat niet die ander mij voorging
doch dat ikzèlf die ander heb voor laten gaan!
Lisa
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4671
Gaat heen tot de Rechabieten
klonk eens het Woord des Heeren
en laat hen allen wijn genieten,
blijken zal of z’hun belofte eren.
Alzo sprak Jeremia op dien toon
tot hun huis zeggende: Drinkt wijn!
doch Hasanja sprak naar ’t geboon
alsof vader Jonadab nog zou zijn:
“De belofte aan onze vader
breken wij in eeuwigheid niet
en ik me daarom tot u nader
opdat dit geenszins geschiedt.
Wij zullen geen huis bouwen
zaad zaaien, drinkende wijn,
geen wijngaard ooit bebouwen
noch dit ons tot eigendom zijn”
Een belofte niet wettisch of hard
maar voor heel zijn nageslacht
klopte Jonadabs liefdevolle hart
vol zorg wat elk eeuwig wacht.
Een belofte met liefde aanvaardt,
overgedragen aan elk deelgenoot:
zeggende:“als gij dit gebod bewaart
en doet wat vader Jonadab u gebood,
dan blijft de vervulling gestand
dat zolang uw huis deez’ eert
gij veel dagen leeft in het land
waar g’als vreemdeling verkeert”.
klonk eens het Woord des Heeren
en laat hen allen wijn genieten,
blijken zal of z’hun belofte eren.
Alzo sprak Jeremia op dien toon
tot hun huis zeggende: Drinkt wijn!
doch Hasanja sprak naar ’t geboon
alsof vader Jonadab nog zou zijn:
“De belofte aan onze vader
breken wij in eeuwigheid niet
en ik me daarom tot u nader
opdat dit geenszins geschiedt.
Wij zullen geen huis bouwen
zaad zaaien, drinkende wijn,
geen wijngaard ooit bebouwen
noch dit ons tot eigendom zijn”
Een belofte niet wettisch of hard
maar voor heel zijn nageslacht
klopte Jonadabs liefdevolle hart
vol zorg wat elk eeuwig wacht.
Een belofte met liefde aanvaardt,
overgedragen aan elk deelgenoot:
zeggende:“als gij dit gebod bewaart
en doet wat vader Jonadab u gebood,
dan blijft de vervulling gestand
dat zolang uw huis deez’ eert
gij veel dagen leeft in het land
waar g’als vreemdeling verkeert”.
Lisa
Maandag 29-09-2003
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4431
Sta op Johannes meet aldaar
met den rietstok den tempel,
zij die aanbidden en het altaar
tot het voorhof, de drempel.
Meet ‘t godsdienstige leven
doch laat uit het voorhof
want zij die erbuiten leven
bukken liever in het stof
Al wordt daar wél gebeden
en hoor je er ook gezang
’t wordt met de lip beleden
het is van tijdelijk belang.
Is je hart de tempel nabij
wees dan toch niet tevree
al leef je nog zó dichtbij
want bijna is vergeefs: nee!
met den rietstok den tempel,
zij die aanbidden en het altaar
tot het voorhof, de drempel.
Meet ‘t godsdienstige leven
doch laat uit het voorhof
want zij die erbuiten leven
bukken liever in het stof
Al wordt daar wél gebeden
en hoor je er ook gezang
’t wordt met de lip beleden
het is van tijdelijk belang.
Is je hart de tempel nabij
wees dan toch niet tevree
al leef je nog zó dichtbij
want bijna is vergeefs: nee!
Lisa
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Verdriet
- Hits: 5299
Tranen heb ik niet
woorden nog veel minder
Dit ben ik niet
maar vanwaar die hinder?
woorden nog veel minder
Dit ben ik niet
maar vanwaar die hinder?
Ik weet het niet
en voel me geheel alleen
Dit ben ik niet
maar moet er wel doorheen
en voel me geheel alleen
Dit ben ik niet
maar moet er wel doorheen
Bidden kan ik niet
wat zal ik nog vragen?
Dit ben ik niet
kan mijzelf niet eens verdragen
wat zal ik nog vragen?
Dit ben ik niet
kan mijzelf niet eens verdragen
Niet vertragend aanroepen
dat is wat ik wèl weet
Want zij die volhardend roepen
zijn het die Hij niet vergeet!
dat is wat ik wèl weet
Want zij die volhardend roepen
zijn het die Hij niet vergeet!
~Lisa~
27-4-2005
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 6122
Heer, wat mag ik van U zeggen?
Wat kan ik nu oprecht nog doen,
als ik graag zoveel wil weerleggen,
zonder me met ‘t kwaad te voên?
Leer me tóch te zwijgen Heer,
als ik meen dit uit te moeten leggen
want als‘t de tijd brengt van weleer
Helpt U me dan om niets te zeggen!
Wat kan ik nu oprecht nog doen,
als ik graag zoveel wil weerleggen,
zonder me met ‘t kwaad te voên?
Leer me tóch te zwijgen Heer,
als ik meen dit uit te moeten leggen
want als‘t de tijd brengt van weleer
Helpt U me dan om niets te zeggen!
Lisa 16.01.2004
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Koningshuis
- Hits: 8775
Nederland lijkt geheel herboren
iedereen mag het dan ook horen:
een koninklijk kind is ons geboren.
Amalia, een prinsesje ferm en gezond.
52 cm lang met ongeveer zeven pond
geboren 7 december op Haagse grond
Daaropvolgend klinken aangesloten
in de oren van ons als landgenoten
de honderd en één salutschoten.
M'n wens is met schild ende betrouwen
op God, op wie zij alzo wil bouwen,
zij eens mag regeren vol vertrouwen.
Want de God die het kleine bemint
roept ook dit jonge koninklijke kind
dat alsdan Neêrlands volk aaneenbindt.
---
iedereen mag het dan ook horen:
een koninklijk kind is ons geboren.
Amalia, een prinsesje ferm en gezond.
52 cm lang met ongeveer zeven pond
geboren 7 december op Haagse grond
Daaropvolgend klinken aangesloten
in de oren van ons als landgenoten
de honderd en één salutschoten.
M'n wens is met schild ende betrouwen
op God, op wie zij alzo wil bouwen,
zij eens mag regeren vol vertrouwen.
Want de God die het kleine bemint
roept ook dit jonge koninklijke kind
dat alsdan Neêrlands volk aaneenbindt.
---
9 december 2003
Lisa
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 22471
Wie anders dan die God
kan en wil jullie alles geven?
kan en wil jullie alles geven?
Geef je hart, houdt Zijn gebod
en jullie mogen eeuwig leven!
Lisa,
26.08.04
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4890
en sta er nog eens even bij stil
en vraag je af waar je ook gaat
of dit nu is wat God van je wil!!
Lisa
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Kerst
- Hits: 7721
Vraag je af hoe voor jou Kerst geschiedt
Is het Kerst om wat het materiële ons biedt
Of is het meer dan vier weken op aarde
Kennend die belofte van eeuwige waarde?
Lisa
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3939
Als dag en nacht zich mengen
en wij menige traan plengen
hoe jullie ‘t leven doorbrengen
zou dan bij elk, groot en klein
in ieders tijd van vreugd’ en pijn
in jullie hart wel voor Hem zijn?
* * *
Jullie mogen echt niet schromen
telkens weer tot Hem te komen
totdat die last eens is ontnomen
opdat als jullie voor Hem staan
allen:”kinderen van menig traan”
toch niet verloren hoeven gaan.
en wij menige traan plengen
hoe jullie ‘t leven doorbrengen
zou dan bij elk, groot en klein
in ieders tijd van vreugd’ en pijn
in jullie hart wel voor Hem zijn?
* * *
Jullie mogen echt niet schromen
telkens weer tot Hem te komen
totdat die last eens is ontnomen
opdat als jullie voor Hem staan
allen:”kinderen van menig traan”
toch niet verloren hoeven gaan.
Je liefhebbende ouders
* * *
Lisa,
(middernacht) 28.02.2003
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Angst
- Hits: 5727
Volhardend bidden probeer ik pas echt
in die tijden waarin ik heel alleen vecht.
Smekend bidden omdat het me bang wordt
heb ik heel mijn hart voor Hem uitgestort.
Steeds bid ik maar: Heere, helpt U me dan,
laat me voelen dat ik zo echt niet verder kan.
Zo is mijn hart voor die dag toch niet gereed,
maar ’t is mijn verstand die dat slechts weet.
Gevoelde mijn hart doch de ernst van die nood
’t is slechts één schrede tussen mij en de dood
Verhard ik mijn hart dan val ik in het kwaad
sta ik straks alleen en is ’t voor eeuwig te laat.
Als ik me dan eens in zo’n ogenblik bevind
en gevoel dat ik zo nergens rust meer vind
mijn handen al gevouwen heb en mij Bijbel pak
is daar die stem die dan steeds tot mij sprak:
“Hij riep je toch, maar je gaf Hem geen gehoor
en niets van wat je deed stelde maar iets voor.
Te klein is het offer welke jij Hem ook bracht
wat is het dan wat je van Hem nog verwacht?
Naar Zijn roepstem wilde jij toch niet horen
moet Hij dan jouw gebed wel gaan verhoren?
Nee geloof me, Hij zal je echt laten gaan
omdat jij het was die Hem altijd liet staan”.
in die tijden waarin ik heel alleen vecht.
Smekend bidden omdat het me bang wordt
heb ik heel mijn hart voor Hem uitgestort.
Steeds bid ik maar: Heere, helpt U me dan,
laat me voelen dat ik zo echt niet verder kan.
Zo is mijn hart voor die dag toch niet gereed,
maar ’t is mijn verstand die dat slechts weet.
Gevoelde mijn hart doch de ernst van die nood
’t is slechts één schrede tussen mij en de dood
Verhard ik mijn hart dan val ik in het kwaad
sta ik straks alleen en is ’t voor eeuwig te laat.
Als ik me dan eens in zo’n ogenblik bevind
en gevoel dat ik zo nergens rust meer vind
mijn handen al gevouwen heb en mij Bijbel pak
is daar die stem die dan steeds tot mij sprak:
“Hij riep je toch, maar je gaf Hem geen gehoor
en niets van wat je deed stelde maar iets voor.
Te klein is het offer welke jij Hem ook bracht
wat is het dan wat je van Hem nog verwacht?
Naar Zijn roepstem wilde jij toch niet horen
moet Hij dan jouw gebed wel gaan verhoren?
Nee geloof me, Hij zal je echt laten gaan
omdat jij het was die Hem altijd liet staan”.
~Lisa~
25. april 2005
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3335
Deze wereld is als een tuin
vol met kleurrijke bloemen
ogenschijnlijk zonder puin
waar bijen vredig zoemen.
Doch tussen al wat groeit
snapte ik niet toen Hij bukte
Hij niet een bloem die bloeit
maar juist het onkruid plukte.
vol met kleurrijke bloemen
ogenschijnlijk zonder puin
waar bijen vredig zoemen.
Doch tussen al wat groeit
snapte ik niet toen Hij bukte
Hij niet een bloem die bloeit
maar juist het onkruid plukte.