- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 1453
Je hebt geen idee hoe enorm
die voor een ander kan zijn,
denkt: “Doet dát nou pijn?”
Er zijn van die kleine pijntjes
die iedereen wel eens kent,
ongewoon, niet gewend,
als toch groot gevoeld.
Die vallen in het niet bij de levenslange pijn
waarover juist mensen die déze ervaren
niet zo heel dikwijls aan de praat zijn.
Voor wat later in je leven optreedt
aan hinder, die is bepaald niet minder,
bestaat nogal eens geen enkel medicijn.
Als pijn jouw hele leven totaal verlamt
is er Eén waar je jezelf aan vastklampt.
Je zegt Hem dan, tot en met laatste snik:
“God, help, draag en leid" én: "Hier bén ik!”
Toenemend met klimmen der jaren
kan hartzeer, naast lijfelijke pijn,
zo onnoemlijk veel erger zijn:
God zal het je niet besparen.
Alle hartzeer valt onder de noemer rouw:
er was afwijzing of verlies voor jou,
een geliefde ontviel je, of je werk,
je raakte teleurgesteld in je kerk.
Het leven maakte je soms zo diep gewond
dat je nog nergens meer een uitweg vond.
Hoeveel erger het is, psychisch geraakt,
weet alleen wie het heeft meegemaakt.
Echt hartzeer, leegte voelen als lijfelijke pijn,
ten einde raad en psychisch als dood zijn,
daartegen bestaat het beste medicijn:
maak je aan Jezus’ voeten klein.
Er is maar één waarheid die echt werkt,
het meest wel als je het niet bemerkt:
last wordt kleiner, vreugde meer,
in de Handen van de Heer.
Hij is door lichamelijk en geestelijk lijden heengegaan,
zal, als beste Vriend, door dik en dun altijd aan je zijde staan.
(Augustus 2020, o.a. door mijn stil hartinfarct in juli dit jaar) {jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Hoop
- Hits: 2060
Woorden aan mij gegeven
raken mij diep van binnen aan
Soms ben ik wanhopig
raakt de situatie een gevoelige snaar
Berichten stromen keer op keer
mijn hart steeds binnen
en ik, ik heb geen verweer
Ik verlang naar
berichten van hoop
op een verbetering
voor ieder mens
bevrijding mag geschieden
geheel en intens
Ik hoor ze niet of toch wel?
Wie schreeuwt er het hardst
vraag ik me keer op keer af,
is het de negativiteit die wint
of is er nog hoop op herstel
Ik klamp me keer op keer vast
aan mijn Heer en mijn held
vraag de engelen om hulp
en ben dankbaar gestemd
als ik lucht krijg van binnen
mijn hart rustig wordt
Er is toch een God
die mij hoort,
ik voel het steeds weer
Zijn Heilige Geest
raakt mij aan
ik voel me gekend
Wij moeten de rust bewaren
en bidden om kracht
ons niet blind staren
op die negatieve kracht
die zijn best doet
ons onrustig te maken
Heer ontferm U
is mijn terugkerend gebed
Moe leg ik mijn hoofd op het bed.
En voel langzaam de rust
in mijn hart terug komen
en val in een diepe slaap
een slaap zonder dromen.
En dankbaar ontwaak ik weer
deze morgen en ga naar de kerk
voel me beter en ben ontroerd
dat ik weer samen kan komen
met de mensen waar ik bij mag horen
God roept ons zusters tot de daad
hebben wij gezongen,
ook mannen hoor werd er even bijgezegd
er werden vrouwen in het ambt bevestigd
en ik mag daar aan mee doen
en voel mij gezien als een kleine schakel
in het grote geheel als wijkbezoeker
Samen het hoofd te bieden
in moeilijke tijden
met gepaste afstand elkaar even verblijden
het zijn de kleine dingen die het doen.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 1025
Hoe ligt toch de mens
zonder Gods Licht
in duister ter neer?
Hoe ligt toch de mens
die nog van God weet,
echter niets meer
van het Licht van de Heer?
De G van God
is velen welbekend,
maar er is geen mens
die Hem echt kent
zolang deze niet als waarheid,
weg te leven, levend brood,
de CH van Christus,
Licht der wereld, erkent.
Hoe ligt toch de mens
totdat deze met heel zijn wezen
het Licht der wereld verwelkomt
als antwoord op kreet in nood,
vervulde hartenwens?
Christus, Verlosser,
overwon donker en dood,
Hij, Licht der wereld,
verlicht de zwartste nacht.
Hij is de Enige
die mensenkinderen
tot hun Vader bracht,
ze verlost en bevrijdt
van zondemacht.
Hoe ligt toch de mens
als deze zich niet vastklampt
aan de T van het kruis,
opgericht liefdelicht
ter verlossing
van zonde en dood?
Vader, hoe groot,
vol liefde, erbarmen,
heeft U zich getoond,
doordat Uw Zoon, Jezus,
de macht heeft onttroond
die met zoetgevooisd gefluister
steeds weer lokt naar het duister.
Hoe verlamd is de mens
als deze niet wordt opgericht
tot rechtopgaand wezen,
lerende mens te zijn
door Jezus' Licht?
God, U bent Vader,
Uw Zoon bracht ons thuis.
We buigen voor Christus,
Licht der wereld,
Verlosser aan het kruis.
Lucas 5:17-26
2002-2020 {jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Bezinning
- Hits: 913
Het waait enorm, de herfststorm
heeft heel wat schade aangericht.
De tuinkabouter ligt gekapseisd
om hulp te kreunen, ik hoor
zijn bang piepstemmetje: “help help.”
Ik plaats hem steevast waar hij hoort.
Fezel hem poedersuiker toe op zijn hoofd,
als de takken niet meer bladeren zwiepen.
En beloof dat tegen Kerst, de hemel op
bezielde kaboutermensen zal zakken.
“Nog zolang wachten?” vraagt hij daarna.
Over dat laatste zinnetje, denk ik heel diep na.
2020 (fotootje op blog)
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Ouderdom
- Hits: 1687
kwam je mijn leven binnen.
Nu na zoveel goede jaren
moeten we leven met herinneringen.
Aan de vele verre reizen
kwam een einde door gebrek
aan energie en flexibiliteit.
Hiermee sloot je het eerste hek.
In de jaren die toen volgden
werd menig hek dichtgedaan.
Op het laatst werd de boot verkocht.
Dat trok jij je het meeste aan.
Varen zit je in het bloed.
Nu rest YouTube met zijn beelden.
Gelukkig geniet je daar nu van
maar kan de neergang niet verhelen.
De herinneringen worden minder
niet zo scherp meer als voorheen.
De krachten nemen zeer snel af
je houdt je nauwelijks op de been.
Met een rollator loop je rond
door het huis en soms daar buiten.
Want ook dat wordt hard minder.
Weer een hoofdstuk om te sluiten.
Gelukkig zie jij dingen niet
die je als partner opmerkt.
Toch is dit het trieste niet.
Wel jouw leven is tot de aarde beperkt.
Geen God en geen reddingsplan.
Alles is door mensen bedacht.
Het is de keuze die jij maakt.
Je zegt geen nieuwe dag, maar altijd nacht.
Het is moeilijk te accepteren
de weg die jij koos te gaan.
Ik kan enkel voor je bidden
en bied je leven bij God aan.
- Details
- Geschreven door: Lingen, Aagje
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 980
ligt vast in Jezus' werk,
Hij zal mij niet begeven
al is stroming sterk
Mijn ankerlicht blijft branden,
in golven hevig, wild,
'k ben veilig in Zijn handen,
Hij, die zelfs stormen stilt.
Hebreeën 6:19 - Johannes 8:12 - Markus 4:39
Een ankerlicht schijnt rondom als een schip voor anker ligt.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 1076
Een ander spint wol, waarmee die dan breit.
Spinnen geeft een poes aan bij kroelende aai.
Een spin is een wending, een heel snelle draai.
zijn alleen bedoeld om op te eten.
Hersenspinsels zijn webben in je geest.
Als ik ergens op spin, heb ik een verlangen.
Een spin is een dier, dat meestal leeft in een web.
Voor spinnen ben ik niet bevreesd, wél voor slangen,
maar velen vinden de spin een angstaanjagend beest.
Sommigen hebben op het ziekelijke af grootste pech,
ze lopen bij het kleinste spinnetje zien gillend weg.
Sommigen vinden spinnen zo fascinerend mooi,
dat ze die houden in een bak of soort van kooi.
Er bestaan hele kleine, die je haast niet ontwaart,
er bestaan nogal grote, in mensenhandformaat.
Er zijn er met webben, er zijn er ook die jagen,
er zijn er die slechts 'n donker plekje vragen.
Er zijn er met gifkaken en er zijn erbij
die zelfs een mens dodelijk kunnen raken.
Er zijn er met minstens toch 'n pijnlijke beet,
of zó aandoenlijk dat je zegt: "Wat een scheet".
Hoe je een spin ook ervaart, van prachtig en nodig
tot om angstig te vrezen: zoals elk levend wezen
is des spins belangrijke zaak vastgestelde taak.
Bekijk de spin in de omgeving waarin hij leeft,
ontdek dan eens wat voor belang hij heeft.
Ook spinnen bestaan door Gods gesproken Woord.
Al die spinnen, in zo'n schier oneindige variatie:
je moet je wel verwonderen over deze creatie.
Denk dus even na vóórdat je een spin doodt:
ergens is dat eigenlijk een vorm van moord.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Algemeen Maatschappij-kritisch
- Hits: 1258
maakt oppassen, aanpassen menigeen hoteldebotel.
Je weet in Nederland toch van geen kant op de ene dag
wat je op de volgende nog zeggen, zelfs nog dénken mag?
Er wordt geleerd: "Wat je gisteren zei, is vandaag verkeerd."
Je hebt tegenwoordig echt al snel iets niet correct gezegd,
meestal onbewust, ongeweten, niet bedoeld ter kwetsing.
Omdat steeds meer gaandeweg verandering onderging
wordt allerlei, alsmaar sneller, opgevat als belediging.
Beseffen degenen, terecht uit op onze verandering:
respect voor óns is eveneens een belangrijk ding?
Men is wit, niet meer blank, overigen noem je nu "mensen van kleur",
dat is sindsdien het "zwarten" werd; eerder kwam veel meer gezeur.
Uiteraard, dat aftelrijmpje met de kleine negertjes of nikkertjes
kan met 10 kleine kikkertjes ook, dan vermijd je dát gespook,
maar het wordt je wél verweten als je negerzoenen wil eten.
Eerder verdiepte men zich een tijdlang in Jodenkoeken,
concludeerde: "Dát is spijkers op laag water zoeken."
Ouden van dagen, bejaarden, werden beledigende woorden,
er kwam dus dat je met 65-plus tot de senioren behoorde.
Grijze golf, ook babyboomers, lijkt aardiger te klinken,
daardoor gingen we wéér nieuwe termen indrinken.
Weet trouwens wél, indien je een beperking hebt,
ben je heus niet meer invalide of gehandicapt,
je hebt weliswaar recht op een invalidentoilet.
Etiketten in de psychiatrie en voor dementie:
we passen de namen van stoornissen aan.
Wat baat die wijziging van woorden?
Het komt niet aan op atonie of agressie,
het gaat om melodie, symfonie, harmonie,
welluidende zang en instrumentale akkoorden.
We zullen, als we op de bekende voet doorgaan,
elkaar alsmaar minder goed begrijpen en verstaan
in échte communicatie, bedoeld met goede intentie.
Beseft men nog dat christenen er prijs op stellen
dat je grove vloeken het best achterwege laat?
Degenen die, schreeuwend en uit op rellen,
de samenleving wel eens zullen vertellen
waar het volgens hen allemaal op staat,
zitten geheel, of toch deels, verkeerd,
want ze zijn amper geïnteresseerd
in wat ze aanrichten aan kwaad.
Wat je ook doet, laat iedereen in zijn waarde,
dan voeren allen tezamen de strijd op aarde
tegen onrechtvaardigheid en ongelijkheid.
Het is ieders eigen verantwoordelijkheid
mee te werken aan wat moet gebeuren,
daarover willen we heus niet zeuren,
maar als je ons hoteldebotel maakt,
dan zijn we daartoe niet in staat.
27.08.2020 {jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 935
{jcomments off}
Verzonnen
gesponnen
een kunstwerk
ragfijn
Geschetst
geëtst
bedauwd
parelmoeren filigrein
Voor haar prooi
letterlijk
te mooi om
waar te zijn
Adembenemend
omgewonden
een lijk in
een herfstrijk decor
2013
- Details
- Geschreven door: Lokker, Anton
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1421
Geel en rood of in donkere tinten gehuld
Nog even vast aan hun zo vertrouwde tak
En als de najaarsstorm zwijgt en niet brult
Dwarrelen ze later zacht op het bosoppervlak
De paddenstoel.
Slaperig schijnt de zon in de vroege morgennevel
Een paddenstoeltje steekt boven het gevallen blad
Onder haar prachtige rode dak een mooie witte voorgevel
Ze pronkt dapper en uitbundig in het bos kronkelende pad
Mist en spinnen.
Spinnenwebben pronken het werk van hun meester
Miljoenen kleine druppeltjes maken het web nat en grijs
Hun kunstwerk geweven in boom, plant, hei en heester
De spin betiteld als eng, de mist toont hem als super wijs
Gods herfst
Herfst, je zou haast denken, het bos verliest al het moois wat zij had
Een weg die ze in stilheid gaat, God bestuurt haar gezette getijden
Ook de mens kent een levensherfst, verliest eens alles wat zij bezat
Maar die gelooft, daar zal God een eeuwig voorjaar voor toebereiden.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1016
voor onszelf en voor de anderen,
toch lijkt het erop telkens weer,
dat er nooit iets zal veranderen.
Wij hopen 't goede keer op keer
en bidden dagelijks om geluk,
toch toont het nieuws ons eens temeer,
al wat we zien is slechts ongeluk.
Wij schreien schor onze kelen,
wilt toch zuiveren dit wereldzeer,
hoort U de roep van de velen
of wilt U dat wij zijn met veel méér ?
Wij zijn lang van U geweken,
doch verwachten alles van Ù, Heer,
zijn blind en doof voor elk teken,
verwacht U lang ònze ommekeer ?
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Kerst
- Hits: 1566
naar een sneeuwwitte Kerst.
Eigenlijk moet je wens uitgaan
naar een hemelsblauwe Kerst.
Jezus’ eerste komst gedenken wij.
Maar in de 21ste eeuw
zou Advent centraal moeten staan
niet een kerstfeest met veel sneeuw.
Bij Zijn eerste komst was Hij een kind.
Maar Jezus heeft hier Zijn taak volbracht.
Waar wij nu nog op zitten te wachten
is eeuwig Licht na de donkere nacht.
Denk daarom in deze dagen
vooral om wat nog komen gaat.
De hemel die eens blauw gaat worden.
Staan wij allen dan wel paraat?
Juichen wij straks met onze geliefden
als Hij aan een hemelsblauwe baan
terugkomt om ons op te halen?
Wilt u dan graag daar bij staan?
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Kerst
- Hits: 2328
een tot jezelf komen in de donkerheid.
Kaarslicht, warmte; al is het voor even
in deze jachtige, rumoerige tijd.
Kerst dat is een stil verlangen
naar die Grote Geborgenheid
en steun zoeken bij die Ander,
een vleugje van de eeuwigheid.
Kerst dat is gezang van mensen,
dennengeur, een kindje in de stal.
Je zal dan haast willen wensen,
dat het nooit Nieuwjaar worden zal.
Maar na Kerst komt Pasen, God zij dank,
Hemelvaart en Pinksteren horen daar bij.
Want straks bij het bazuingeschal
zijn wij door dit Kerstkind eindelijk vrij.
- Details
- Geschreven door: Lokker, Anton
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3029
Met een onuitwisbare inkt
Op de wanden van mijn hart
Altoos zal je bij me blijven
Jouw naam nimmer uitgevinkt
Jouw liefde, is gehuld in mijn smart
Een kus of omarmen is voorbij
Je tedere stem is nu stil gezwegen
Je beeld mam, vormt zich in mijn ogen
Ik mis je, zoveel tranen die ik om je schrei,
gebroken onze intieme levenswegen
MAMA,…ik heb jou zo…intens gemogen
Als weeskind lees ik uw Woord
Hopende Heer dat U mij troost
Mijn eenzame geest is tot U gekeerd
Plots…..
Uw milde handen, beide diep doorboord
Mama!.. juicht mijn hart, het huilt het bloost,
'k zie jouw naam.. in DIE handpalmen gegraveerd!
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Stress
- Hits: 1210
Ik zoek de stilte en verwacht
ik dool door een ravijn
ik zie veel bergen, het is nacht
er zal toch redding zijn?
Ik dool door een ravijn
ik raak ontmoedigd en ook bang
er zal toch redding zijn?
Wat duurt het wachten lang.
Ik raak ontmoedigd en ook bang
ik proef mijn zilte tranen
wat duurt het wachten lang
zal God mijn weg niet banen?
Ik proef mijn zilte tranen
ik smeek om nieuwe moed
zal God mijn weg niet banen?
Gods stem zegt: Het komt goed.
Ik smeek om nieuwe moed
ik zie veel bergen, het is nacht
Gods stem zegt: Het komt goed
ik zoek de stilte en verwacht!
Pantoum
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 889
herfstlucht
fruitboompjes kaalgeplukt
oerdiepe tastbare zucht
we voelen het allemaal
intens
één
verbonden zielen
steunen elkaar ondergronds
ze vertrekken geen spier
binnensmonds
blozend
de eerstelingen
we verorberen ze
schillen hun zonnige huid
liefkozend
danken
denken aan
het werelds leed
de aarde die opwarmt
slikken
Naar Romeinen 11:16 Zijn de eerstelingen heilig ...
2020
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 1082
is haar man plots overleden.
Zij bleef achter met 5 kinderen
die door armoede al honger leden.
In wanhoop trok ze naar de stad
om werk te vinden voor wat geld.
De kinderen bleven alleen achter.
Na een paar weken werd dit gemeld.
Gelukkig was één een donorkind
dat recht had op wat eten.
Ze hoefden niet meer te bedelen
God was hen niet vergeten.
De oma kwam toen ze het hoorde
om voor de kinderen te zorgen.
Niemand weet waar moeder is
ze hopen; misschien komt ze morgen.
Een donor uit een ander land
hoorde van hun trieste lot.
Besloot dat zolang het nodig is
er eten is in de eenvoudige pot.
Met rijst, olie, zout en bonen
komen ze deze maanden door.
Soms wordt iets extra’s bezorgd
daar zijn, volgens haar, kinderen voor.
Het is een druppel op de plaat
van ellende die daar heerst.
Maar elk mens die geholpen is,
is er één wiens lot is gekeerd.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 992
die sedert tijden onafzienbaar gaat
zijn koers, de lichtstroom van immens formaat,
van losse vonken, van Aldaar naar hier,
stroomt vloeiend, fonkelend als een saffier,
in glans verrijkt, zolang als hij al gaat,
van Aarde terug naar Hem, waar Hij bestaat,
de Schepper, scheppend 't al voor Zijn plezier.
Als vloeibaar licht is die rivier van Leven,
van vlampjes, wakk're vlam tot vlammend licht,
de ziel wordt de gelegenheid gegeven
Hem te plezieren: reiken naar meer licht,
te willen schitteren in 't eeuwig Leven,
als diamanten transparant in 't Licht.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 1893
ik doe van alles fout
ik luister naar de boze
en ben een beetje stout
ik wil wel graag proberen
alleen maar goed te doen
maar dat is reuze moeilijk
'k gedraag me als een oen
oh oh oh oh
soms doe ik best wel raar
oh oh oh oh
dan voel ik me zo naar
oh oh oh oh
dat moet ik niet meer doen
oh oh oh oh
wat ben ik toch een oen
Ik doe verkeerde dingen
en later heb ik spijt
ik raak dan door mijn fouten
mijn vrede even kwijt
maar God zegt: Er is redding
ik stuurde jou Mijn kind
Ik geef jou voor de toekomst
een Herder en een Vriend
oh oh oh oh
ik was een beetje dom
oh oh oh oh
we lachen er wel om
oh oh oh oh
gelukkig heb ik spijt
oh oh oh oh
ik wil mijn God niet kwijt
Ja God zegt Ik vergeef je
kom jij maar snel naar Mij
Mijn Zoon is ook jouw Redder
voor altijd ben je vrij
jij prachtig mooie parel
Ik geef jouw leven glans
en jij mag zeker weten
je krijgt een nieuwe kans
oh oh oh oh
vertel maar hoe het moet
oh oh oh oh
doe ik het nu wel goed
oh oh oh oh
mag ik met U op reis
oh oh oh oh
maak mij maar slim en wijs
- Details
- Geschreven door: Buter, Renate
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 1029
Vol verwachting en verlangen
de vervulling van een wens
vol ontzag oprechte liefde
de emoties vaak intens.
Altijd uitzien soms nog zoekend
eeuwig dromen van die dag
dat de hemel wordt doorbroken
en Hij komt zoals verwacht.
Steeds genieten van de dingen
die jij elke dag ontvangt
alle zegen van de Vader
diepe rust jij weet allang...
dat Zijn grote Vaderliefde
jouw verlangend hart bereikt
overweldigt met Zijn warmte
liefde tot in eeuwigheid.
Altijd uitzien en genieten
er is hoop dat draag jij uit
tot de klanken zullen klinken
van bazuinen mooi en luid!
Geschreven in 2016
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 931
aan paddenstoelen en zaden.
Een overvloedig gevulde dis
voor dieren voor de winterdagen.
Ook hieruit blijkt Gods zorg
voor de aarde die Hij maakte.
Hij voorzag wat er gebeurde.
Zorgde dat het voedsel niet opraakte.
Toch zijn er op deze aarde
mensen en dieren die gebrek lijden.
Dit komt niet door Zijn voorzienigheid
maar hoe mensen Zijn Schepping leiden.
Door de nieuwsgaring die wij hebben
komen veel fouten aan het licht.
Zien we hoe veel leiders zich verrijken.
Ze verzaken hun leiderschapsplicht.
Op ons rusten daarom de taken
waar anderen ze laten gaan
om te zorgen voor mens en dier
in hun soms moeilijke bestaan.
Eens zal er geen herfst meer zijn.
Geen afsterven en sterven.
Voor allen eindelijk gelijkheid
als we de Nieuwe Aarde beërven.
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Cinquiano
- Hits: 1075
Hij, niet
aan tijd of plaats gebonden, door
God gezonden, om er
altijd voor ons
te Zijn.
2020
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 1227
van machthebbers op aarde,
bekleed met hoogverheven,
vaak overdreven, waarde.
Bij kroon denk ik aan die van doorn,
zonder klacht gedragen door Het Lam,
dat, met ónze schuld beladen, zonder trots,
tot redding van een wereld vol wreedheid kwam.
In weersomstandigheden is soms zichtbaar
wat met corona, halo en meer wordt aangeduid.
Ergens is het symbolisch: juist bij zonsverduistering
is de corona van de zon met het blote oog waarneembaar.
Het woord corona komt steeds neer op heel bijzondere ring.
Middenin tornado’s, evenzo bij een orkaan,
kan binnen hun wolkenkring een oog ontstaan.
Dat windstil hart is echter zó’n bedrieglijk gegeven:
het oog voorbij verwoest dat tropisch onheil meer dan
wat het eerste deel van de ring gulzig weg vrat aan leven.
Corona werd de naam voor een virus, onbegrepen,
onbekend, dat in razernij in golven om zich heen bijt.
Men dacht dat die tornado of orkaan in de windstiltetijd
over was, toch met niet ál te veel schade voorbij gegaan.
Het maakbaar leven kwam weer op gang,
de meesten waren niet meer als eerst zo bang.
Het leven gaat toch weer gewoon door? “Hoezee,
men leve lang, met genoeg weerstand valt griep mee.”
Wát men met verstand dan ook riep: “Het IS geen griep,”
wordt allengs in heftiger taal in toenemende mate bestreden,
de maatregelen aan de laars gelapt, met de voeten platgetreden.
Bezinning op mensenlevens, reflectie op het vermoedelijk ontstaan,
omdat we onbeschrijflijk onmenselijk met dierlijk leven zijn omgegaan
en onze gezondheid op het spel zetten met onnoemlijk veel stommigheid,
door eeuwen heen, raakten we, in slaap gesust, gerust, fijn makkelijk kwijt.
Eerst ging men nog bidden of afgoden smeken,
nu wordt God Zelf hooguit erop aangekeken:
ófwel Zijn Hand strooit kwaad in het rond,
ofwel Hij houdt weer eens Zijn mond.
Hij? Hij, de Keizerskroon zo waard!
“Och, hoe christenen dat beleven, is maar hun oude vraag.
Wat zegt hun God middels door mensen ontstane plaag?
Ze praten over een wederkomst, zeer spoedig verwacht,
een bakerpraatje, zoethoudertje, al zó vaak bedacht.
Die rampen, oké, maar het loopt echt geen vaart.”
Mensenlief, kijk toch goed om je heen,
men is in rouw, berooid, eenzaam, alleen,
doodziek, doodsbang: breng liefs naar ze heen.
Of is die nieuwste hype van: “Ik doe niet meer mee!”
misschien wel de laatste, egotrippende, zwanenzang?
Hoe het ook zij: aan God is alle macht,
Hij vertroost, biedt hoop, moed en kracht.
Of je Hem nu al op de wolken aan ziet snellen
of daar – als vaker – niets over durft te vertellen:
zij die in Hem geloven behoren Hem te eren en loven,
in woord en daad over Zijn stralend liefdelicht te getuigen:
vandaag, morgen, zeker óóit, valt alle mensenwerk in duigen.
Mat. 24:3,12,14,21,22,29,30,36-42; Hand. 1:11: Ps. 103:10-14,17-22; 107:1-3
2020 {jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Werners Elle
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1622
het leven slingert...
geloof
is een oase
in het hart
hier en daar
tussen
wieg en graf
ontmoet men
fiere
medemensen
vrij en
ongeketend
zij lachen je toe
weerkaatsen Gods lied
ze zijn geborgen
in Zijn hand
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst.
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2160
met haar lieve kleine hondje,
als ik haar ontmoet op straat
vraag ik hoe 't met haar gaat.
Ze wandelt langs een paar kraampjes
koopt appels, pruimen en wat braampjes,
ze steekt er gelijk wat in haar mond
want bramen zijn toch zo gezond!
Thuis kijkt ze in de bus
er ligt een brief van haar zus,
met een knuffel en een zoen
het zijn de kleine dingen die het doen!
Voor het eten dankt ze God
en denkt aan Zijn gebod,
dat Hij het goede graag wil geven
als je naar Zijn Woord wilt leven!