Zoveel gedachten,
zoveel woorden.
Is alles uitgesproken,
nu d' aardse tent wordt afgebroken?
Zoveel emoties,
zoveel tranen.
Loslaten doet pijn.
We willen nog "even" hier zijn.
Een kruis,
een doornenkroon.
Komen in onze gedachten.
Afscheid wordt steeds meer; verwachten.
Een gebaar,
een blik.
Als het lichaam niet meer wil.
Vallen woorden steeds meer stil.
Het uitzicht,
de toekomst.
Vertrouwen in Gods macht.
Dit geeft ons samen kracht.
Gevouwen handen,
open Bijbel.
Afscheid wordt steeds meer:
Blij uitzien naar de Heer.
Gods beloften,
Zijn trouw.
Maken ons bereid.
Hem te ontmoeten in heerlijkheid.
Een loflied,
vol vreugde.
Kan worden aangeheven
Want over het graf zien wij het leven.
Zonder eenzaamheid,
zonder pijn.
Een leven zonder afscheid.
Stralend leven tot in eeuwigheid!