Als het stil wordt op het land
en er zijn donkere ravijnen
O Heer, neem dan mijn hand
laat mij niet verkwijnen
 
Het land heeft zo veel mooie dingen
de bloemen en al wat leeft
laat mij toch weer zachtjes zingen
er is nog zo veel dat u geeft
 
Leid mijn ogen naar de sterren
niet naar wolken die er zijn
mijn blik ontmoet u reeds van verre
afscheid nemen doet zo’n pijn
 
in mijn bagage zit alles van voorbij
het zijn diamanten van het leven
want leven is opgaand en afgaand tij
herinneringen zullen vreugde geven.