Kuste zijn moeder, ging naar het feest,
niet ongerust, ik ben laat thuis.
Terug naar huis is nooit geweest,
zijn laatste thuis het ziekenhuis.

O God waarom moest dit gebeuren,
hij was zo lief en zo spontaan.
Wij staan nu om zijn bed te treuren,
hoe kon zo'n crash zomaar ontstaan.

Wij bidden Jezus om genezing,
zijn lichaam zwak en zwaar gewond.
Diegene die de klap opving,
was dood toen men de auto vond.

Hoe moeten wij aan hem verzinnen,
dat zijn lief is heengegaan,
Gedragen met een kindje binnen,
had toch die auto laten staan.
Anton van der Haar