Aan het Avondmaal

Aan Vaders tafel delen wij het brood,
onze gedachten bij Zijn stervensnood
op goede vrijdag aan het hoge kruis
opende Hij voor ons de weg naar Huis.

Vol van respect drinken we van de wijn,
voelen verlangen dicht bij Hem te zijn,
Hij die ons zo intens heeft liefgehad
dat Hij die beker voor ons over had.

Vrij van de zonde, vrij van alle schuld
zijn wij van Zijn genade zo vervuld,
als een oase in een zandwoestijn
voelt deze maaltijd met Zijn brood en wijn.

Mocht iemand dit gedicht op muziek willen zetten, ik heb ook nog een versie geschreven die gezongen kan worden.

Aan het Avondmaal (De te zingen versie)

Samen aan tafel delen wij het brood,
onze gedachten bij Zijn stervensnood,
op goede vrijdag aan het hoge kruis
ontsloot Hij de toegang naar Zijn Vaders huis.

Eerbiedig drinken we de goede wijn,
voelen verlangen dicht bij Hem te zijn,
Hij die als eerste ons heeft liefgehad
onderging de beker waar Hij nog voor bad.

Vrij van de zonde, vrij van alle schuld,
door Zijn genade diep van Hem vervuld,
als een oase in een zandwoestijn
is ons deze maaltijd met Zijn brood en wijn.