Als een kind zo eenzaam en verloren,
niet op kan tegen zoveel senatoren,
niet opgewassen is tegen een diep verdriet
en pijn heeft, wat iedereen wel ziet….
Dan is de liefde in ons land honderd procent bekoeld,
zó heeft de goede God Zijn schepping niet bedoeld.

Dan vraagt een mens zich af, hoe vér wij zijn gedaald
als het systeem aan alle kanten faalt,
en niemand meer in staat is in te gijpen,
de kinderen alleen maar in hun handen knijpen….
Dan is een land los van verantwoordelijkheid,
ja, is het slecht gesteld met medemenselijkheid. –

Ik heb geloofd dat tóch het recht zou winnen,
het was en is een diep gevoel van binnen.
Want eenmaal is het droeve leed geleden,
dan past de zonde niet meer in het heden.
Dan zal God alle dingen Nieuw gaan maken,
opdat de mensheid niet meer in verval kan raken.
…………..

(Met respect voor Howick en Lili en vele anderen
hier en in vele landen. )