Alles wat ik van mijn Vader leren kan,
heeft Hij in mijn kind gelegd
zodat haar eigen mama,
kan horen wat God door haar zegt.

Als ik zenuwachtig zeg dat ik niet durf
om in de kerk mijn woord te doen
dan zegt ze met verbazing in haar ogen:
'weet je dan niet mam, dat de Here God
je helpen zal?'
en beschaamd kijk ik omhoog
en zie Uw glimlach
weerspiegelen in de ogen
van een kind
van mijn kind.

Als ik soms twijfel of ik wel zo geliefd ben
bij de Vader
omdat ik zwak, zo wankelbaar
blijk te zijn
dan hoor ik weer haar heldere kinderstem:
'o mam, ik ben zo blij
ik hou zoveel van Hem
ik mag voor altijd bij Hem komen.
hoe zal het in de hemel zijn ?'

En als we iemand zien
die spoedig naar U toe zal gaan
en ik zie zo die afbraak van het lichaam
dat sterven hier,die pijn.
dan hoor ik haar van boven zeggen:
'wat fijn hè dat hij naar de hemel gaat
misschien al snel
ik vind het jammer mam
maar voor hem is het zo fijn!'

O God, ik vroeg om ogen van een kind
en U gaf mijn kind die ogen
ik vroeg om kinderlijk geloof
U gaf haar dat vermogen
ik vroeg U kinderlijk vertrouwen
en U gaf mijn kind geborgenheid
zodat ik zien mocht wie U bent
door de ogen van mijn kind
Uw eigen kind.
Annamarie Verdoes