Het is koud en kil van binnen.
Er valt niks te beminnen.
Geen vreugde of plezier.
Weg met dat kinderlijke vertier.
Geen liefde of begrip.
Alleen eenzaamheid en diepe,diepe pijn.
Waar niemand bij kan zijn.
Ik kan het niet loslaten het is van mij.
Jezus verlos en heel mij?
Van mijn kinderlijke diepe nood.
Oh het zo ontzettend groot.

Geen liefde, alleen woorden, wat doen ze zeer.
Een pak slaag is beter dan heb je nog een verweer.
Woorden die hard zijn en gemeen.
Ik ga weg bij jullie en ween en ween.
Uren en uren en uren achtereen.
Op mijn bedje zo alleen.
Kan echt nergens anders heen.
Waarom, waarom doen ze mij zo'n pijn.
En kan er nimmer liefde zijn.
Zo hard en medogenloos, zo ongelooflijk eindeloos
Was ik maar volwassen en groot.

Dan ging ik niet meer van binnen dood.
Maar kreeg ik Leven en Overvloed
Bij Jezus een nieuwe schepping die er echt toe doet.

Zijn liefde groot en diep.
Op plekken waar niemand het ziet.
In mijn geest en ziel zo fijn.
Zo een heerlijkheid en geen pijn.
Geen afwijzing door Hem.
Maar alleen Zijn zachte lieve stem.
Die spreekt en lieve dingen zegt.
Ja, mijn Jezus is ECHT