Als ik mijn zorgen en pijn
niet meer kan loslaten,
en moedeloos naar voren kijk
is er altijd weer iets dat mij
op het goede pad weet te zetten.

Er is altijd iemand die mij
meeneemt op zijn of haar pad.
Dat zijn vrienden en bekenden,
maar ook vreemden die samen
een stuk met mij meelopen.
Er is nog Iemand die mij
bij de hand neemt en de
juiste weg laat bewandelen,
dat is God, mijn Schepper.

Hij laat niemand alleen,
ook al denkt iemand dat er
niemand meer is voor hem.
Ik sluit daarom ‘s avonds
gerust de ogen, want bij
het ochtendgloren voel ik dat
ik niet meer alleen ben,
Hij heeft over mij gewaakt.
Dat doet Hij tot de laatste dag.
Klaas van Eijbergen