op de schedelberg
kruis mij
de wonden aan
zeven bloedkorsten kleven:
een lans in zijn zij
twee voeten twee handen
door spijkers gekloofd
een doorn verdriet Zijn hoofd
op Zijn rug striemen branden
kruis mij kruis mij
de redenen aan
kerven spreken van lijden en sterven
de hemel rolt voorbij
donder bliksemt nacht, bij dag
geven graven doden prijs
de schepping beeft, is van de wijs
een romeins soldaat gaat overstag
'dood overwint' slist de slang
likt de smoel van haar grijns
maar stikt in haar venijn
als Leven oprijst tot eeuwenlang
kruis mij
de overwinning aan.
© L. Steenberghs
4 juni 2006