Ik zie de beelden komen,
ik zie het bloed ook stromen.
De beelden zijn aangrijpend,
waarom gebeurde dit?
Die vreselijke oorlog,
zonder pardon neergeknald.
Die vreselijke oorlog,
heeft veel te veel kapot gemaakt.

Ik zie een jongetje,
een jaar of 8 schat ik hem.
Zijn moeder rende achter de wagen aan.
zij verhief nog haar stem.
In de hoop dat hij haar hoort,
maar van hem is niks meer gehoord.
Die oorlog, die stomme oorlog,
die oorlog, die stomme oorlog.

Wij mogen gedenken en vieren,
dat wij leven in vrijheid.
Wij staan stil bij de geschiedenis,
en dat is niet alleen maar blijheid.
Ik dacht aan hen die zijn gevallen,
gevallen in een vorige oorlog.
Ook dacht ik aan hen die nu nog sterven.
omdat macht voor sommige,meer is dan een mens.

Zo kom ik tot bezinning,
voor hen die gingen voor de overwinning.
Ook voor hen die nu nog leven,
om dit alles een plekje te geven. 
Dit doe ik niet voor mijn eigen eer,
dit doe ik voor hen, mijn medemens.
Ook leer je veel op zo een dag,
om dankbaar te zijn, dat ik in vrijheid leven mag.