om dingen te zeggen,
zodat we bij and’ren
iets neer kunnen leggen.
Er komen wel klanken
van vloeiende zinnen,
maar wat kan een zieke
met zoiets beginnen?
We praten en praten,
behand’len problemen,
doch zonder de ander
zijn zorg af te nemen
en als we dan nog niet
een ingang verkrijgen,
rest ons vaak niets anders
dan eind’lijk te zwijgen.
Misschien als we mensen
vanbinnen bekijken,
wellicht dat we velen
iets beter bereiken.
Proberen we zelf dan
het spreken te laten,
gaan vast onze harten
en ogen meer praten.