een moment van rust,
een moment met God
om de Bijbel te lezen;
vredig te worden,
vredig te wezen,
vredig te voelen,
vredig te zijn.
Ik legde dag mijzelf op:
even rustig stil te staan;
't hielp mij bij het verder gaan.
Over vele jaren,
groeiden die momenten uit.
Niet gehaast en niet meer even,
maar een vaste tijd per dag,
ook als er veel werk lag.
Waar ik vroeger mij moest dwingen,
om de tijd ervoor te vinden,
word ik nu vanzelf getrokken
stil te worden, stil te wezen,
rustig in het Boek te lezen.
Voor Hem wordt die tijd besteed,
want Hij trok mij, trok mij tot zich,
als een krachtige magneet.
Stille tijd zo rijk, milddadig,
stille tijd zo vol weldadig.
Jezus zelf, Zijn nabijheid,
Jezus' liefde, Jezus' stem,
Jezus' tegenwoordigheid:
in die stille tijd vond ik Hem.