Uit de put getrokken

 
Soms ontbreekt het je in je leven aan zin
Onbezorgd leven lijkt een verre herinnering
Het kost je moeite om op te staan
Je ziet er tegenop om naar je werk te gaan
Je  relatie met God ebt langzaam naar de achtergrond
Eenzaam en alleen loop je steeds in hetzelfde kringetje rond
De gedachten blijven maar malen
In diezelfde gedachten blijf je keer op keer falen
Echter God is jou niet vergeten
Al die tijd heeft Hij met Zijn hand uitgestrekt gezeten
Heeft Hij boodschappers gezonden
Zijn liefde klonk door, uit hun monden
Via hen trok Hij je uit die diepe put
Langzaam maar zeker krijg je weer meer fut
Begint de zon weer in je leven te schijnen
Mag je jezelf weer rekenen tot een van de Zijnen