Niemand kent mijn gedachten
niemand kan voelen
wat ik voel.
Niemand weet
wat er ten diepste
in mij omgaat.

Niemand kan mijn pijn voelen,
niemand ziet de tranen
die in stilte vloeien.
Niemand weet
wat er ten diepste
in mij omgaat.

Niemand kent mij echt,
niemand weet
waarom ik soms lach
terwijl mijn hart huilt.
Niemand weet
wat er ten diepste
in mij omgaat.

Niemand kan mij doorgronden,
ik soms mijzelf niet eens.
Mijn diepste roerselen
zijn soms zelfs
voor mij verborgen.

Maar Hij kent mij!
Hij kent mij
zoals niemand anders
mij kent,
noch ik soms mijzelf.
Hij alleen weet
wat er ten diepste
in mij leeft.
En in die God
is mijn leven geborgen.

Naar: Psalm 139:1,2