daar ligt dan de vlakte van Dura
bij Babel's hofstad en haar velden
de koning had een beeld opgericht
om zijn macht daar te laten gelden
een gouden beeld, om te aanbidden
bij het steken van de trompetten
waar ieder dan voor moest gaan knielen
dat zijn Nebukadnesar 's wetten
wie het niet deed wachtte een oven
van vuur, tot grote hitte opgestookt
daar werd hij die weigert, ingegooid
je zag hoe 't vuur daar fel brandt en rookt
Sadrach en Mesach en AbedNego
zij knielden niet voor dat afgodsbeeld:
onze God, Die kan ons verlossen
Hij heeft Zijn leven met ons gedeeld
en zo Hij ons niet zou verlossen
dan blijven wij geheel trouw aan Hem
wij zullen voor uw beeld niet knielen
wij gaan voor de Heer met hart en stem
ze werden in de vlammenzee gegooid
maar zie: ze liepen er vrij in 't rond
daar, met Hem van wie de koning zei:
' t is een zoon der goden Die God zond
zij hebben daar de Heere ontmoet
zij wandelden voor Zijn aangezicht
zo zal 't gaan met ieder die God zoekt:
zijn bij de Heer in Zijn eeuwig licht
bij : Daniël 3
zij hebben God gezien èn leven
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 29
-