Als ik voorlees aan mijn kleinkind
en ze kruipt tegen mij aan.
Als ik zie dat ze het fijn vindt,
zo vlak voor het slapen gaan
Als ze mij dan in mijn oor zegt
‘Opaatje, ik houd van jou’.
Dan voel ik me heel bevoorrecht
dan ben ik trots als een pauw.
‘Opa, toe nog één verhaaltje,
dan ga ik naar bed toe, echt
Ik ben toch jouw zonnestraaltje,
ja, dat heb jij zelf gezegd’
Dan zoent zij mijn beide wangen,
gooit haar charmes in de strijd
’t Is het liedje van verlangen
en zo rekt ze mooi haar tijd.
Ach, ik geef me graag gewonnen
‘Omdat jij het bent, nog één’
Ja, dat had ze goed verzonnen
wond mij om haar vinger heen.
Heel haar trukendoos stond open
ach, dat hoort toch bij het spel
Zo zal het wel altijd lopen
dat begrijpt u denk ik wel.
Dan breng ik haar naar haar bed toe
dicht gaat dan haar trukendoos
Sluit haar ogen, ze is doodmoe
en snel slaapt ze als een roos.
‘k Zing voor haar nog één verhaaltje
‘Here houdt ook deze nacht
over haar mijn zonnestraaltje
mijn lief kleinkind, trouw de wacht’.
De trukendoos
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2262