Geef mij maar brood!

‘k Zag ze vliegen alle dagen
van de morgen tot de nacht
echt… het zat niet tussen d’ oren
hun gezang was als verwacht.

Een getjilp van hier tot ginder
en getrippel op het veld
‘t gaf plezier, niet enkel hinder
en we stonden zelfs versteld.

Witte larven van een kever
opgepeuzeld uit het gras
zonder aarzeling, gezever
blij dat ik geen vogel was.

Echt… ik moest er niet aan denken
vond die larven eng en groot
‘k wil die vogeltjes niet krenken
maar geef mij dan toch maar brood.

‘k Ging de Vader extra danken
voor wat Hij ons daag’lijks geeft
terwijl blijde vogelklanken
jubelden voor Hem die leeft.

Dat wat God hier heeft geschapen
kunnen wij als mens niet bij
en terwijl wij allen slapen
waakt Hij over jou en mij.

Wat een voorrecht om te weten
dat God altijd met ons is
ga dat nooit, nee nooit vergeten
‘t is een groots getuigenis!