Je bent mijn tweede moeder, liefste zus,
mijn beste vriendin en dus
als zodanig knap verweven,
met mijn gevoelens en mijn leven.
Jij deelde blijdschap en verdriet,
deed mijn onzekerheid teniet,
omdat je onvoorwaardelijk vertrouwde
op wie ik was, werd, hoe ‘k ontvouwde.
Ik groeide op en dankzij jou,
ben ik wie ik ben, een volwassen vrouw,
die stevig in dit leven staat
en zich geheel op God verlaat.
Maar mensen ook naar waarde rekent,
en die beseft wat jij voor haar betekent.