Wie ben ik?

't Was vroeger zo donker,
Kon soms even niet meer weten waar ik me bevond, of wie ik was...
Een beeld dat zich in twee helften onderverdeelt,
In drie en vervolgens tot oneindig bijna...

Zoals deze foto's van een zeer ver verleden,
De personages zijn niet meer te vinden,
En wij weten niet meer wat er met hen gebeurd is...

Maar desondanks wist ik wel
Met mijn hoofd vooral,
Wat Zijn Woord over me vertelde.

Ik ben een dochter van God.
Ik ben een vriend van Christus.
Ik ben een prachtig schepsel.
Ik ben een kind van het Licht.
Ik ben een licht in de wereld en zout op aarde.
Ik ben een brief van Christus.

Met de beproeving,
De Redding,
En het geduld van God.
Met Zijn tedere zorg,
Zijn woorden van liefde.
En dan nog Zijn licht dat in mijn leven bleef branden,
Begreep ik, dat ik en dat wij allen,
Voor Hem, van een onbetaalbare en onschatbare waarde zijn.

Vandaag, na decennia
Van Zijn bijzondere Becherming en Tegenwoordigheid,
In de donkerste dalen gemanifesteerd,
't Is in mijn hart geland.
Dieper een dieper, tot de wortels van mijn boom : Hij houdt veel van me.

Geprezen is Zijn grote Naam.
'k Geloof met mijn hele hart,
Dat ik ben, en wij allen,
Kostbare dochters en zonen zijn van Hem.