moed

ontmoedigd
nu zon
en licht
zich hullen
in nevel
en donkerheid
 
stormachtig
donkere gedachten
samengebald
met laatste restjes zon
tot een draaikolk
diep van binnen
 
geloof vernietigend
twijfel zaaiend
in een landschap
vol herinneringen
uit seizoenen
van jouw leven
 
ballast torsend
uit verleden
schuld
die niet de jouwe is
reeds door Jezus
is voldaan
 
kom bij Mij
klinkt steeds zijn roepstem
leg je lasten
in mijn hand
Ik ben de vrede
die jou echte vrede geeft