Ode aan moed

Een gedicht over depressie:
de natuur gaf geen inspiratie.
Ik zag in het gras, zo frisgroen,
-die kleur staat toch voor hoop?-
lieve lentebriefjes van madeliefjes:
diep verdriet ging met me op de loop.

Door de gele paardenbloemen,
overkoepeld door strakblauwe lucht,
dacht ik te vaak aan de vlag van Oekraïne;
aan wie hun land verdedigen met hand en tand,
aan een berooid volk, diep beangstigd op de vlucht.

Als 'n pennenvrucht uit maar weinige regels kan bestaan,
dan is zojuist een ode aan die moedige mensen ontstaan.
Hun geloof biedt ze in volharding door de misère te gaan.
"Miserere Domine": Heer ontferm U, op, in, de zware baan.