Heer, nu mijn dagen minder worden,
’t getal der jaren niet te overzien,
nu ‘k moeite heb uit bed te komen,
de dingen minder scherp kan zien…
Nu rijst in mij ’t gebed op om te vragen:
Heer, vult U mijn gedachten door Uw woord,
en laat mij als de oude mannen in de poort,
ook nuttig zijn met een rechtvaardig woord.
Heer, laat mijn hart van U meer overstromen,
U bent Dezelfde die u in mijn leven was.
Reeds in mijn jonge jaren werd al voorgehouden,
dat ’t leven kort is als het groene gras.
Eenmaal geboren en getogen hier op aarde,
juist op een plek die U al uitgekozen had.
Met vallen en met opstaan, was U ’t die bewaarde.
Mijn leven lang, wees U mij ’t goede pad.
Nu mag ‘k eerbiedig “Dank U wel!” gaan zeggen,
en velen met mij zullen ’t ook zo zien,
Uw woorden en Uw daden alle dagen,
en de Eeuwigheid schenkt U nog bovendien !