Zoals men dat in Uw bijbel leest
Ik vroeg me af "waarom mijn kind?"
Ik weet nu dat ik nooit een antwoord vind.
Ik stelde me het zo anders voor
smeekte om een wonder , U gaf geen gehoor
Toen kwam het aanvaarden, en ik wachtte
Totdat hij voor de eerste maal eens lachte
Hij kon nog niet zitten, het duurde zo lang
En soms werd ik daardoor zo vreselijk bang
Tot ik het begreep, 't is Uw heilige wil
En daarin werden al mijn vragen stil
Ik ben nu slechts dankbaar dat ik 't kon aanvaarden
En dat U dit kind voor ons bewaarde
Een lachje of een herkenning, beschouwen wij
Als een glimlach van U, die tot ons zei:
Ik houd mijn woord, wees maar niet bang
Dat leven hier dat duurt niet lang,
Je zoon is blij, hij kent geen zorgen
En nooit zal hij bang zijn voor de dag van morgen
Zijn heden is simpel, zijn toekomst is groot
En bij dit kind past geen angst voor de dood
Ik geef jullie een troost, het staat in mijn woord
Opdat ouders als jullie hier allen van hoort
Want hoe ooit de wereld zal bederven
Zij, armen van geest zullen mijn Koninkrijk erven!!
Vergeef mij Vader, als ik ooit dacht
Haalt U hem tot U Heer vannacht
U gaf toch een antwoord op ons vragen
En laat ons het kruis met blijdschap dragen
Komt ooit nog de twijfel, ik ben immers een mens
Dan bid ik U mijn innigste wens
Vouw U dan steeds mijn handen samen
Opdat mijn laatste woord zij
Amen