O, God…. als rampen mij omgeven,
te midden van het leven,
als ‘k dreig gewond te raken,
door zoveel aardse zaken,
dan beeft mijn bange harte,
in stormen en in smarte,
dan voel ik mij verloren
als ’t neerslaan van het koren…..
 
O, God…waar is de moed gebleven,
waarom aan ’t aardse kleven ?
God, richt mij niet te gronde,
‘k heb zoveel ondervonden,
maar ‘k blijf op U vertrouwen,
op Uw kracht kan ik bouwen…
 
O, God….Hoor mijn geloften aan,
‘k vereer nog meer Uw grote Naam.
Dank dat mijn voorgeslachten,
ook altijd aan U dachten….
O, God……!
 
(bij Psalm 6 1 )
………………………………………………