Nog warm en veilig
zit je verborgen
In mamma’s buik,
tot op een morgen,
jij wordt geboren
en je laat horen.
Jij kwetsbaar wonder,
lief, klein, nieuw mens.
Uniek en bijzonder,
een vurige wens.
jij resultaat
van dat grote verlangen,
wordt door ons dankbaar
in liefde ontvangen.

Nog even geduld
dan ben je voldragen
dan krijgen we antwoord
op vele vragen
Als wij naar je kijken
op wie zal je lijken?
Op pappa of mamma,
je zusje misschien?
Van allemaal wat
ach, we zullen wel zien.
jij bent jezelf
de wereld ligt open.
Dat je gezond bent
is dat wat we hopen.

Jouw levensgeheim
is niet te verklaren.
ligt dat bij God,
die ’t geheim wil bewaren?
Het zo lumineuze
zo mysterieuze
geheim van Zijn liefde
en eeuwige trouw.
Laat God ons dat zien
bevestigd in jou?
Ik huil van geluk
en mijn waterlanders
zeggen: ‘Zo is het,
dat kan toch niet anders?’