De Levenszee

Zwart en donker
is de tunnel
van mijn leven
ik zink weg
in een zee
van bodemloze lagen

onderbuikgevoelens
laten zich niet langer
wegsturen,
uren van worstelen
gingen vooraf aan
overgave.

Loslaten,
een machteloos gevoel
zelfs Godsgevoel is
even afwezig.

Waartoe, waarheen
zijn indringende vragen
die om antwoorden
schreeuwen

Ook in de zwartste nacht
zal God jou
uitkomst geven

Je wegdragen naar de
tunnel van Licht en Liefde
naar Pa die je op zal wachten
met open armen en een
blije glimlach.

Voegt God zo weer toe
wat Zijn hand begon.
De duisternis is overwonnen
Jezus is het Lichtend Kruis
van Liefde en Overgave
van gevoel.

Wat God ooit samenvoegde
scheidde de mens niet.

Mijn ziel herkent de jouwe
deel van mijn deel
dansen wij samen weg op
zoete tonen van weleer.

Heling kan zo geschieden.
Ik weet het zeker
God is een God van Liefde
Die herken ik uit duizenden.