Als een vogel vrij
angst en pijn voorbij
vlieg ik naar de horizon.
Vlieg ik enk´le reis
naar het paradijs
naar de ware Levensbron.
Maak je maar geen zorgen,
´k heb mijn blik omhoog gericht
op de Nieuwe Morgen.
Naar de plek van eeuwig Licht.
 
Laat me los en leef je leven.
Houd me in je hart stevig vast
waar we samen zijn verweven
als geschenk, geen levenslast.
 
´k Zie de kleurenpracht
zingen vogels zacht
in een wereld zonder tijd.
´k Vlieg er nu op aan,
laat me nu maar gaan
naar het land van eeuwigheid.
Ik blijf van je houden
ook al ben ik hier, jij daar.
Wat we samen bouwden
was uit liefde voor elkaar.
 
Laat me los en leef je leven
houd me in je hart stevig vast
waar we samen zijn verweven
als geschenk, geen levenslast.
 
Heb maar geen verdriet
liefde huilt toch niet
ik heb alles wat mij lust.
Eens vlieg jij ook vrij
naar de groene wei
en de wateren van rust.
Waar bazuinen klinken
geen verdriet of rouw.
Duizend stemmen ons omringen.
Dat is waar ik wacht op jou.
 
Laat me los en leef je leven
houd me in je hart stevig vast
waar we samen zijn verweven
als geschenk, geen levenslast.

(Melodie van Donna, Donna Joan Baez)