alsof háár alle eer toekomt
de regen van gisteren verdreven
de wind kriebelt in mijn haren
en neemt verre geluiden mee
de zee
fluistert een eeuwenoud verhaal
over de oorsprong van het leven
ik denk aan jou
op het strand een jonge meeuw
bij de resten van een oude
verderop wrakhout
maar op de golven glijden nieuwe schepen
een kind op slippers met haar opa
achter het duin bloeiende brem
verwonderd loop ik verder
elke dag opnieuw