'k Zou zó graag Uw nabijheid voelen
zoals enkelen zeggen dit te hebben beleefd.
Dan weet ik precies wat ze bedoelen
met: " 't Is net of de hemel je omgeeft".
Ik bid zo vaak "Laat U toch merken
dat U nabij bent, dicht bij mij".
Ik wil met 't gebed dan steeds bewerken
dat U toch luistert, "kom dichterbij".

Niet dat ik twijfel aan Uw almacht
ik gelóóf dat U steeds bij mij bent,
maar 't echt beleven geeft mij méér kracht
dan weet ik weer dat u mij kent.
Misschien is 't dwaas om dit te willen
ben ik ongeduldig U te zien.
Ik zou graag stoppen met die grillen
eens zal ik 't weten bovendien.

Maar wil mij één ding toch beloven,
als 't tijd is dat ik 't hier verlaat
laat mij dan toch nog steeds geloven
dat U die weg dan mét mij gaat.
Alleen te gaan die laatste schreden
dat is te zwaar voor ieder mens.
Houdt mij dan vast op al die treden
naar 't Vaderhuis, dat is mijn wens.

Zo kan ik leven zónder aanschouwen
omdat ik weet U grijpt mijn hand.
U omvat de handen van Uw getrouwen
tot in het eeuwig Vaderland.
Suze Mulder-Brune


19-06-2007